Έβερεστ: Κωφοί ορειβάτες κατακτούν την ψηλότερη κορυφή του κόσμου

Ο Scott Lehmann και η Shayna Unger είναι ένα κωφό ζευγάρι, που διατηρούν κανάλι στο YouTube. Τι το ιδιαίτερο έχει αυτό το κανάλι; Η καταγραφή των εμπειριών τους για το πώς είναι να έχεις χάσει την ακοή σου και να ανεβαίνεις στις ψηλότερες κορυφές βουνών σε όλο τον κόσμο, όπως μεταδίδει το CNN.

Η αγάπη τους, για αυτό που κάνουν, τους κατέστησε από τους πρώτους κωφούς παγκοσμίως που κατορθώνουν να ανέβουν το βουνό Έβερεστ. Στη διαδρομή τους, συνέβη κάτι το αναπάντεχο: συναντήθηκαν με τον δεύτερο κωφό που μπόρεσε να φτάσει στην κορυφή αυτού του βουνού, τον υπήηκο Μαλαισίας, Hawari Hashim. Εκείνος το κατόρθωσε όχι πολύ μακριά χρονικά, δηλαδή, στις 18 Μαΐου. Ο πρώτος που το κατάφερε ήταν ο Ιάπωνας αναρριχητής, Satoshi Tamura το 2016.

Μάλιστα, οι τρεις τους το πέτυχαν μερικά χρόνια μετά την ακύρωση της απαγόρευσης ανάβασης στο υψηλότερο βουνό των Ιμαλαΐων από το ανώτατο δικαστήριο του Νεπάλ. Αυτό οδήγησε σε εκδηλώσεις περηφάνειας από την παγκόσμια κοινότητα Κωφών.

Το χρονικό της απαγόρευσης

Το 2017, το Νεπάλ ανακοίνωσε ότι δεν θα εκδίδει πλέον άδειες αναρρίχησης σε άτομα με αναπηρία, μέσα στις οποίες περιλαμβανόταν η κώφωση, με ορισμένους να ισχυρίζονται ότι θα δημιουργούσε περισσότερη δουλειά για τους Σέρπα.

Η απαγόρευση αυτή έφερε κύματα αντιδράσεων σε όλους τους ορειβάτες που έχουν κάποια μορφή αναπηρίας. Μεσά σε αυτούς, ήταν και ο Hari Budha Magar, γεννημένος στο Νεπάλ, ο οποίος έχασε και τα δυο του πόδια, όταν πάτησε νάρκη, ενώ υπηρετούσε στο Αφγανιστάν. Αποτέλεσε από τους πρωτεργάτες που πάλεψαν για την άρση της απαγόρευσης. Τελικά, αυτή έπαψε να υφίσταται το 2018.

Ο Magar κατόρθωσε να ανέβει με επιτυχία το Έβερεστ στις 19 Μαΐου, με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος διπλά ακρωτηριασμένος πάνω από το γόνατο που ολοκλήρωσε την ανάβαση.

Η εμπειρία του ζευγαριού Scott Lehmann και Shayna Unger

Οι περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στο Έβερστ -δυνατός αέρας, στροβιλιζόμενο χιόνι, σκοτάδι- δυσκολεύουν έτσι κι αλλιώς οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας, είτε κάποιος είναι κωφός είτε όχι.

Το ζευγάρι κάνει χρήση του Big, μεταφραστικής εφαρμογής φωνής σε κείμενο, προκειμένου να διευκολύνεται η επικοινωνία με τους ντόπιους, τους οδηγούς και λοιπούς ορειβάτες. Όμως, το σήμα σε μεγάλο υψόμετρο είναι κάκιστο. Επιπλέον δυσκολία και η ίδια η πληκτρολόγηση στα 25.000 πόδια -άρα και απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες για τα εκτεθιμένα χέρια-, αφού θα πρέπει να αφαιρεθούν πρώτα τα γάντια για να γίνει χρήση της οθόνης αφής.

Τελικά, ο Unger και ο η Lehmann αποφάσισαν να υποθέσουν ότι καμία τεχνολογία δεν θα λειτουργούσε για αυτούς στο Έβερεστ και ξεκίνησαν να μάθουν να επικοινωνούν όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς αυτήν. Έτσι, συνεργάστηκαν με τους Σέρπα, προκειμένου να συμφωνήσουν ότι θα χρησιμοποιούν κάποιες οπτικές ενδείξεις και σήματα, για να μπορέσουν να επικοινωνούν. Τελικά, μπόρεσαν να επικοινωνούν χωρίς την εφαρμογή.

“Υπάρχουν πολλά διαφορετικά εμπόδια που έπρεπε να περάσουμε για να φτάσουμε στο Έβερεστ, οπότε όταν φτάσαμε στην κορυφή νιώσαμε ότι ξεπεράσαμε τις πιθανότητες”, λέει ο Unger. “Ήμασταν πραγματικά περήφανοι για τον εαυτό μας”, προσθέτει.

Σημειώνεται ότι κοντά στην κορυφή, η μάσκα της Lehmann γέμισε πάγο και άρχισε να πανικοβάλλεται. Παρόλα αυτά, μπόρεσε να έρθει σε επικοινωνία με τον Σέρπα που βρισκόταν μαζί, ο οποίος έφτιαξε γρήγορα τη μάσκα και επανέφερε το γκρουπ σε τροχιά.

Τέτοια παραδείγμα αποδεικνύουν ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι ακατόρθωτο.

Πηγή: News 24/7

Ανήκουστο αλλά κυπριακό – Όχημα με κινητές κάμερες σε χώρο στάθμευσης για άτομα με αναπηρία (ΕΙΚΟΝΑ)

https://www.instagram.com/p/CvNVSBQrupD/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

Ανήκουστο αλλά κυπριακό – Όχημα με κινητές κάμερες σε χώρο στάθμευσης για άτομα με αναπηρία (ΕΙΚΟΝΑ). Το γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες φωτογραφία που ανήρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Πρόεδρος της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου, κ. Δημήτρης Λαμπριανίδης. Όπως βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί χειριστής βαν κινητών καμερών στάθμευσε σε χώρο στάθμευσης αναπήρων. Συγκεκριμένα στην ανάρτηση του ο κ. Λαμπρινίδης αναφέρει ότι «αυτή τη φωτογραφία μου την έστειλαν σήμερα. Αν κάποιος γνωρίζει αυτόν που την έβγαλε να του ζητήσει να πάει στον πλησιέστερο αστυνομικό σταθμό και να κάνει καταγγελία!»

Πηγή: omega live

ΜΚΟ – Μύθοι και πραγματικότητες

Η δημιουργία ενός νομοθετικού πλαισίου για θεσμοθετημένο, τακτικό διάλογο μεταξύ των μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) και του κράτους, για μια δυνατή κοινωνία των πολιτών (ΚτΠ) στην Κύπρο, δηλαδή για μια δυνατή οργανωμένη κοινωνική δράση ομάδων ή ατόμων για το κοινό καλό, είναι πρωταρχικός στόχος του Ιδρύματος Civil Society Advocates όπως ανέφερε στον «Φ» η πρόεδρος του Ελένη Καραολή. Στο μήνυμα της κυρίας Καραολή για την ανάγκη διαλόγου και συνεργασίας, έτεινε άμεσα ευήκοον ους η δρ Αναστασία Μιχαηλίδου Καμένου προϊστάμενη Διεύθυνσης Σωματείων, Εράνων και ΜΜΕ στο υπουργείο Εσωτερικών, που με προθυμία σχολίασε για την εφημερίδα μας, τις απόψεις και θέσεις του Civil Society Advocates όπως διατυπώνονται σε πρόσφατο έγγραφο που το Ίδρυμα κυκλοφόρησε με τίτλο «10 Μύθοι και Πραγματικότητες για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις».

Το έγγραφο ετοιμάσθηκε  στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου «Για μια Δυνατή Κοινωνία των Πολιτών: Άσκηση πολιτικής και ενίσχυση δεξιοτήτων για την ενδυνάμωση της ΚτΠ». Το έργο λαμβάνει επιχορήγηση από το πρόγραμμα Active Citizens Fund  Κύπρου που χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία.

Σημειώνουμε ότι η ομάδα Civil Society Advocates είναι από το 2018 εγγεγραμμένο Ίδρυμα σύμφωνα με τον σχετικό νόμο του 2017 για τα Σωματεία και Ιδρύματα, που όπως υπογράμμισε η κυρία Καραολή, «προσπαθεί με την εθελοντική της δράση να συμβάλει στην ενδυνάμωση των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και στη βελτίωση του πλαισίου μέσα στο οποίο λειτουργούν». Ιδρυτικά μέλη της ομάδας, μαζί με την πρόεδρο Ελένη Καραολή, είναι η Μαρίνα Βασιλαρά αντιπρόεδρος, Μαρία Τσιάρτα γραμματέας και Κλαίρη Παπάζογλου ταμίας.

Διαφορές, τρόπος λειτουργίας, ανεξαρτησία

Όπως υπογράμμισε η Ελένη Καραολή, «οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, δηλαδή η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών, έχουν ουσιαστικό ρόλο να διαδραματίσουν σε μια κοινωνία, αφού αποτελούν τη φωνή ανεξάρτητων  ενεργών πολιτών και δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς παρέχοντας υπηρεσίες και προγράμματα, καθώς και συστάσεις πολιτικής. Ωστόσο υπάρχουν πολλοί μύθοι,  παρερμηνείες και λανθασμένες εντυπώσεις όσον αφορά στις MKO, κάποιες από τις οποίες απαντάμε με αυτό το έγγραφο, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τον ρόλο και τη σημασία τους σε μια σύγχρονη κοινωνία».

Μύθος 1: Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των όρων «μη κυβερνητική οργάνωση», «φιλανθρωπική οργάνωση», και «κοινωνία των πολιτών».

Πραγματικότητα– Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν κοινά, όμως αυτοί οι όροι δεν είναι συνώνυμοι. Υπάρχει μια γενικότερη εντύπωση ότι ΜΚΟ σημαίνει «Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση» και ότι αυτές οι οργανώσεις αποτελούνται κυρίως από φιλανθρωπικές οργανώσεις. Όμως το ακρωνύμιο ΜΚΟ προέρχεται από το αγγλικό NGO (Non-Governmental Organisation) και στα ελληνικά Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις είναι εξ’ ορισμού μη κερδοσκοπικές, ανεξάρτητες από κυβερνητικές υπηρεσίες και δομές. Οι φιλανθρωπικές οργανώσεις είναι ΜΚΟ οι οποίες, λόγω του χαρακτήρα τους, είναι εγκεκριμένες και από το υπουργείο Οικονομικών. Δεν είναι όλες οι ΜΚΟ φιλανθρωπικές οργανώσεις. Όλες οι ΜΚΟ αποτελούν μέρος της κοινωνίας των πολιτών (ΚτΠ), όρος ο οποίος έχει πλέον καθιερωθεί και αναφέρεται σε όλες τις μορφές κοινωνικής δράσης οι οποίες πραγματοποιούνται από άτομα ή ομάδες που δεν συνδέονται με το κράτος, ούτε διοικούνται από αυτό. Πολύ συχνά, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και απλοί πολίτες αναφέρονται στην ΚτΠ όταν θέλουν να κάνουν αναφορά στους «πολλούς πολίτες» ή ακόμα και στους ψηφοφόρους, κάτι το οποίο δείχνει ότι ακόμη έχουμε δρόμο να διανύσουμε μέχρι να υπάρξει κατανόηση του τι πραγματικά σημαίνει κοινωνία των πολιτών και να γίνεται ορθή χρήση του όρου στην Κύπρο.

Μύθος 2: Όλες οι μη κυβερνητικές οργανώσεις λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο και καθεστώς.

Πραγματικότητα– Οι ΜΚΟ έχουν διάφορες νομικές μορφές στην Κύπρο. Μπορούν να είναι Σωματεία, έχοντας ως βάση τα μέλη τους, με τουλάχιστον 20 μέλη και πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο. Μπορούν να είναι Ιδρύματα με τριμελές Διοικητικό Συμβούλιο, αλλά χωρίς μέλη. Μπορούν να είναι Ενώσεις/Ομοσπονδίες, όπου τα μέλη τους είναι άλλα νομικά πρόσωπα, δηλαδή άλλες ΜΚΟ. Τέλος, μπορούν να είναι και Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες και Αγαθοεργή Ιδρύματα. Αυτό μεταφράζεται σε διαφορετικό τρόπο διοίκησης και λήψης αποφάσεων, καθώς και σε διαφορετικές νομικές υποχρεώσεις.

Μύθος 3: Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις κάνουν την ίδια δουλειά με το κράτος, οπότε γιατί να υπάρχουν;

Πραγματικότητα– Οι ΜΚΟ συμβάλλουν στην ευημερία της κοινωνίας και στην ενίσχυση της πολυφωνίας και της δημοκρατίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν το κράτος. Πολλές ΜΚΟ παρέχουν υπηρεσίες σε πολίτες, τις οποίες δεν προσφέρουν επαρκώς οι δημόσιες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα κοινωνικές παροχές, φροντίδα υγείας, εξειδικευμένη υποστήριξη σε συγκεκριμένες ομάδες (π.χ. άτομα με αναπηρίες). Οι ΜΚΟ αποτελούν ανεξάρτητες δομές οι οποίες συχνά ασκούν πίεση προς το κράτος, με στόχο τη βελτίωση της ευημερίας της κοινωνίας και ταυτόχρονα προσφέρουν εξειδικευμένες υπηρεσίες και τεχνογνωσία. Ταυτόχρονα προσφέρουν εκπαίδευση ή εξειδικευμένη τεχνογνωσία σε συγκεκριμένα θέματα, ενώ ουσιαστικό ρόλο διαδραματίζουν και σε σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, όπου είναι αναγκαία μια ανεξάρτητη φωνή, όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η καταπολέμηση της φτώχειας, η ισότητα των φύλων, η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και σε θέματα που αφορούν στον πολιτισμό, τις τέχνες κ.α.. Σε κάθε σύγχρονο κράτος γίνονται ενέργειες για την ενδυνάμωση της ανεξάρτητης φωνής και δράσης των ΜΚΟ και συχνά υπάρχει διάλογος και στενή συνεργασία μεταξύ της πολιτείας και των οργανώσεων στη διαμόρφωση πολιτικής. Το ίδιο συμβαίνει και σε διεθνές επίπεδο με τη συμβολή των διεθνών οργανώσεων. Στην Κύπρο έχουμε ακόμη δρόμο, σε αυτό τον τομέα».

Μύθος 4: Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις πρέπει να στηρίζονται στον εθελοντισμό και όχι να εργοδοτούν άτομα.

Πραγματικότητα- Παρόλο που οι πλείστες ΜΚΟ στην Κύπρο στηρίζονται αποκλειστικά στον εθελοντισμό, είναι κοινώς αποδεκτό ότι η εργοδότηση προσωπικού ενισχύει τη δυνατότητα μιας οργάνωσης να υλοποιεί τους στόχους της μακροπρόθεσμα. Το να έχει μία οργάνωση προσωπικό και να εργοδοτεί άτομα για υλοποίηση των σκοπών της, δεν σημαίνει ότι παύει να είναι μη κερδοσκοπική. Περαιτέρω, όταν μια οργάνωση εργοδοτεί άτομα, της δίνεται η ευχέρεια να προσφέρει ακόμη περισσότερες και πιο εξειδικευμένες  υπηρεσίες στο κοινό, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην πιο αποτελεσματική  υλοποίηση των στόχων της».

Οικονομικός έλεγχος, χρηματοδότηση, διαφάνεια

Μύθος 5: Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν μεγάλα «κέρδη» και δεν υπάρχει οικονομικός έλεγχος

Πραγματικότητα-Δια νόμου οι ΜΚΟ δικαιούνται να έχουν πλεόνασμα στους λογαριασμούς τους, το οποίο όμως πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για την υλοποίηση των σκοπών τους. Αυτό που δεν δικαιούνται να κάνουν, αλλιώς χάνουν τη «μη κερδοσκοπική» ιδιότητα τους, είναι να μοιράζουν κέρδη στα μέλη τους ή στο Διοικητικό Συμβούλιό τους. Όλες οι εγγεγραμμένες ΜΚΟ έχουν τη νομική υποχρέωση να υποβάλλουν κάθε χρόνο ενημέρωση, μεταξύ άλλων, για τους οικονομικούς λογαριασμούς τους. Όσες δεν τηρούν αυτές τις υποχρεώσεις, δύναται να διαγραφούν από τα σχετικά Μητρώα.

Μύθος 6: Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις εξασφαλίζουν πολλά κονδύλια από Κύπρο και εξωτερικό.

Πραγματικότητα– Η πλειοψηφία των ΜΚΟ στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον εθελοντισμό και σε εισφορές. Ένας μικρός αριθμός οργανώσεων είναι σε θέση να αντλούν και να αξιοποιούν κονδύλια, είτε από την Κυπριακή Δημοκρατία, είτε από ιδιαίτερα ανταγωνιστικά χρηματοδοτικά προγράμματα, μέσω των οποίων ενισχύουν τις δράσεις τους. Στην περίπτωση των οργανώσεων που λαμβάνουν κονδύλια, οι χρηματοδότες ελέγχουν αυστηρά τα οικονομικά τους για να βεβαιώνονται ότι η χρηματοδότηση αξιοποιείται για τον ανάλογο σκοπό που δόθηκε. Μάλιστα, πλέον, όλες οι ΜΚΟ είναι υποχρεωμένες διά Νόμου να παρουσιάζουν λογιστικά βιβλία σε ετήσια βάση και σε πολλές περιπτώσεις, εγκεκριμένους λογαριασμούς. Οπόταν υπάρχει διαφάνεια.

Μύθος 7: Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις λειτουργούν ανεξέλεγκτα και ο ρόλος τους στην Κύπρο είναι ύποπτος.

Πραγματικότητα– Συχνά με τις παρεμβάσεις τους οι ΜΚΟ ασκούν πολιτική πίεση και κριτική για διάφορα θέματα και αυτό δύναται να τις καθιστά στόχο σε διάφορα επίπεδα. Το νομικό πλαίσιο διασφαλίζει επαρκή εργαλεία διαφάνειας και ελέγχου. Μάλιστα μέσα από νέες νομοθεσίες και πολιτικές, έχουν δημιουργηθεί επαρκή εργαλεία διαφάνειας και λογοδοσίας, τόσο για τη λειτουργία των οργανώσεων, όσο και για τα χρηματοδοτικά κονδύλια που λαμβάνουν».

Μύθος 8: Ξένες κυβερνήσεις και οργανισμοί χρηματοδοτούν μη κυβερνητικές οργανώσεις για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα.

Πραγματικότητα – Οι ΜΚΟ διεκδικούν χρηματοδότηση από τοπικές και διεθνείς πηγές για τα προγράμματα τους. Οι χρηματοδοτήσεις παρέχονται με ανταγωνιστικά κριτήρια και οι οικονομικές καταστάσεις των ΜΚΟ υποβάλλονται κάθε χρόνο στις αρμόδιες αρχές, με πληροφορίες για τους στόχους των δράσεων τους, καθώς και την πηγή και ποσά χρηματοδότησης.

Μύθος 9: Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις χρηματοδοτούνται από φορείς που επίσης χρηματοδοτούν την τρομοκρατία ή/και ξεπλένουν «βρώμικο» χρήμα.

Πραγματικότητα – Για αντιμετώπιση αυτής της ανησυχίας, οι κυβερνήσεις στο εξωτερικό και στην Κύπρο έχουν αυξήσει τους ελέγχους τους προς τις ΜΚΟ. Διεθνείς οργανισμοί υπογραμμίζουν ότι ο έλεγχος προς τις ΜΚΟ πρέπει να είναι αναλογικός με τον τύπο δραστηριοτήτων κάθε οργάνωσης. Οι τελευταίες εκθέσεις του Moneyval (2019 και 2022) για τις ΜΚΟ στην Κύπρο κατέδειξαν ότι ο έλεγχος που διεξάγει η κυβέρνηση, μπορεί να αποθαρρύνει ή να εμποδίσει τις ΜΚΟ, αφού όλες οι οργανώσεις αντιμετωπίζονται ως «υψηλού κινδύνου». Οι εκθέσεις συστήνουν τον προσδιορισμό αναλογικών και αντικειμενικών κριτηρίων επικινδυνότητας, καθώς και στενή συνεργασία μεταξύ οργανώσεων και κυβέρνησης για ανάπτυξη καλών πρακτικών. Η θέση μας είναι ότι οι πρακτικές της κυβέρνησης, εμπεριέχουν κίνδυνο φίμωσης των ΜΚΟ και καταπάτησης των δικαιωμάτων τους.

Μύθος 10: Στην Κύπρο υπάρχουν πάρα πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις σε σχέση  με τον πληθυσμό μας.

Πραγματικότητα– Η λειτουργία των ΜΚΟ προστατεύεται από το ανθρώπινο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, αναγνωρίζοντας τη συμβολή τους στο κοινό καλό. Διεθνώς δεν υπάρχουν κριτήρια που να καθορίζουν τον αριθμό των ΜΚΟ σε μία χώρα σε σχέση με τον πληθυσμό της. Περαιτέρω, αυτό το δικαίωμα προστατεύεται τόσο από το άρθρο 20 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία έχει επικυρώσει), όσο και από άλλες διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις τις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία έχει κυρώσει».

Φιλικό περιβάλλον και μη κερδοσκοπικές οργανώσεις

«Θα συμφωνήσω με αυτά που έχουν αναφερθεί στους «Μύθους 9 και 10» του Ιδρύματος civil society advocates, αναφέρει στο σημείωμα της στον «Φ» η δρ Αναστασία Μιχαηλίδου Καμένου προϊστάμενη Διεύθυνσης Σωματείων, Εράνων και ΜΜΕ στο υπουργείο Εσωτερικών. Σε ό,τι αφορά τον Μύθο 1, υπογραμμίζει τα εξής: «Θα έλεγα ξεκινώντας ότι θεωρώ ότι το «μη κερδοσκοπικό» είναι πιο αντιπροσωπευτικός όρος αυτών των οργανισμών, εφόσον στον πυρήνα της ύπαρξης τους βρίσκεται «η μη επιδίωξη οικονομικού κέρδους». Δεν συμφωνώ με αρκετούς που λένε ότι οι ΜΚΟ μπορούν να δραστηριοποιούνται με έντονο τρόπο σε κερδοσκοπικές δραστηριότητες για να έχουν έσοδα να υποστηρίζουν τους σκοπούς τους. Τα έσοδα πρέπει να προέρχονται από επικουρικές δραστηριότητες, αλλιώς οι ΜΚΟ μετατρέπονται σε εταιρείες που απλώς εκφράζουν το κοινωνικό τους πρόγραμμα μέσω των δραστηριοτήτων που είναι γνωστές ως «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη-ΕΚΕ». 

Αντιθέτως, επομένως, με τις εταιρείες που έχουν ως στόχο το κέρδος για τους μετόχους/ιδιοκτήτες τους, αλλά ταυτόχρονα επιδεικνύουν ευαισθησία μέσω προγραμμάτων ΕΚΕ, οι ΜΚΟ αναλώνουν τους πόρους και τις προσπάθειες τους σε μη κερδοσκοπικές, αλλά κοινωφελείς δραστηριότητες και παρεμφερώς μπορεί να συνεπικουρούν το έργο τους με κάποιες δραστηριότητες που θα τους αποφέρουν κάποια έσοδα. Οι σκοποί των μη κερδοσκοπικών οργανισμών μπορεί να είναι φιλανθρωπικοί, ακτιβιστικοί, περιβαλλοντικοί, κοινωνικοί, οι άλλοι κοινωφελείς σκοποί». Σε σχέση με τον «Μύθο 2», η δρ Καμένου αναφέρει ότι «συμφωνεί ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη μη κερδοσκοπικών οργανώσεων». Σε ό,τι αφορά τον «Μύθο 3», σημειώνει: «Όντως οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις συνδράμουν πολλές φορές στις ενέργειες του κράτους. Άλλες φορές οι ΜΚΟ είναι η φωνή που θα συζητήσει μαζί με τους κυβερνητικούς φορείς ή τους φορείς εξουσίας, ή θα αμφισβητήσει κάποιες αποφάσεις. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι σημαντικό συστατικό της κοινωνίας και έχουν πολύ σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν. Γι’ αυτό και η πολιτεία γενικότερα, αλλά και το κράτος πρέπει να διευκολύνουν τη δράση τους, επιτρέποντας τους να λειτουργούν σε ένα φιλικό περιβάλλον». Αναφορικά με τον «Μύθο 4» η δρ Καμένου υπογραμμίζει ότι «πηγαίνοντας πάλι πίσω στην έννοια του «μη κερδοσκοπικού» όντως οι ΜΚΟ βασίζονται έντονα στη δράση εθελοντών. Μπορεί όμως – προσθέτει – να εργοδοτούν και προσωπικό, νοουμένου ότι αυτό το προσωπικό επιτελεί τις κοινωφελείς δραστηριότητες στη βάση των σκοπών. Στη νομοθεσία απαγορεύεται στα Ιδρύματα να δίνεται αμοιβή στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Επομένως, εδώ έχουμε καθαρά εθελοντική δράση. Δεν ισχύει το ίδιο για τα Σωματεία, αν και αυτό είναι επιθυμητό.  Γενικά θα έλεγα ότι το υπουργείο όταν αναγνωρίσει στους οικονομικούς λογαριασμούς το μισθολόγιο ως μεγάλο μέρος των δαπανών ενός ΜΚΟ, τότε θεωρεί ότι πιθανώς να έχουμε κάτω από τον μανδύα του ΜΚΟ μία επιχείρηση. Αυτό δεν είναι απόλυτο, αλλά είναι μία ένδειξη».

Ο πολύ σημαντικός ρόλος των ΜΚΟ

«Και πάλι, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», αναφέρει στον «Φ» σχετικά με τον «Μύθο 5» του Ιδρύματος civil society advocates η δρ Αναστασία Καμένου και συνεχίζει: «Δεν νοείται ένας ΜΚΟ να έχει πλεόνασμα για μία σειρά ετών. Είναι και αυτό μία ένδειξη ότι κάτι πιθανώς δεν πάει καλά. Ότι πιθανώς να μιλούμε για «κερδοσκοπία». Λογικά ένας κοινωφελής οργανισμός δεν θέλει να έχει πλεόνασμα, αφού θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει αμέσως για να αυξήσει τις κοινωφελείς του δράσεις. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου η αποταμίευση βοηθά για την κατασκευή ενός έργου σε λίγα χρόνια, π.χ. ένα ιατρικό κέντρο. Τα πάντα συνδέονται με τους σκοπούς».

Για τον «Μύθο 6» τονίζει ότι «πολλά κυβερνητικά τμήματα παραχωρούν χορηγίες σε ΜΚΟ και σίγουρα οι ΜΚΟ στηρίζονται και στη συνεισφορά των εθελοντών και των δωρητών τους. Ως υπουργείο Εσωτερικών έχουμε την ευθύνη για την αδειοδότηση εράνων. Οι έρανοι είναι ένας τρόπος συλλογής χρημάτων για ενίσχυση της δράσης ΜΚΟ που έχουν συγκεκριμένους σκοπούς». Σε ό,τι αφορά τον «Μύθο 7» παρατηρεί ότι «σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν ΜΚΟ που επιτελούν πολύ σημαντικό ρόλο και υπάρχουν ΜΚΟ που χρησιμοποιούν τον μανδύα που τους προσφέρει το νομικό περιβάλλον, για να επιτελούν παράνομες ή και εγκληματικές πράξεις. Αυτό πρέπει να το θεωρούμε φυσιολογικό και να λειτουργούμε όλοι στη βάση αυτής της πραγματικότητας. Οι έλεγχοι επομένως είναι απαραίτητοι».
Σχολιάζοντας τέλος τον «Μύθο 8», η δρ Καμένου αναφέρει ότι «η χρηματοδότηση των ΜΚΟ μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα, είναι ένας πολύ υγιής τρόπος λειτουργίας. Από την άλλη – προσθέτει – η κίνηση κεφαλαίων με το εξωτερικό, θα πρέπει να γίνεται μέσα από το τραπεζικό σύστημα των χωρών προέλευσης και κατάληξης των χρημάτων. Δεν είναι μόνο ΜΚΟ που μπορεί να χρησιμοποιούνται ως οχήματα για χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, αλλά και εταιρείες, εμπιστεύματα κτλ. Είναι γι’ αυτό τον λόγο που και οι ΜΚΟ ως νομικά πρόσωπα έχουν υποχρεώσεις για να τηρούν το μητρώο των πραγματικών τους δικαιούχων, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και μεγάλοι δωρητές ή επωφελούμενοι».

πηγή: Philenews

Λουξεμβούργο: Προσβάσιμη πόλη για όλους!

Συντάκτης : Ablebook

Μια πόλη είναι προσβάσιμη όταν όλοι οι κάτοικοι μπορούν να ζουν σε αυτή και να χρησιμοποιούν όλα τα αντικείμενα και όλες τις υπηρεσίες χωρίς προβλήματα. Το Λουξεμβούργο βραβεύτηκε ως η προσβάσιμη πόλη της Ευρώπης το 2022! Ποια πόλη θα βραβευτεί φέτος; Φυσικά δεν γίνεται λόγος για το ίδιο το βραβείο καθαυτό αλλά για τις σωστές πρακτικές που υιοθετούν τα αστικά κέντρα και ωφελούν τους πολίτες τους.

Το Βραβείο Προσβάσιμης Πόλης – EU Access City Award, είναι ένα βραβείο που απονέμεται κάθε χρόνο στις πόλεις που καταβάλλουν προσπάθειες για να είναι προσβάσιμες και διοργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η απονομή του Βραβείου Προσβάσιμης Πόλης ξεκίνησε το 2010 και  υπενθυμίζει στις πόλεις, πόσο σημαντικό είναι να είναι προσβάσιμες σε όλους. Οι βραβευμένες πόλεις και χώρες υλοποιούν «σχεδιασμούς για όλους». Το Βραβείο Προσβάσιμης Πόλης προσφέρει στις πόλεις της Ευρώπης την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις προσπάθειές τους να γίνουν προσβάσιμες για όλους.

Συγκεκριμένα, η πόλη του Λουξεμβούργου είναι χτισμένη σε βράχο και ως εκ τούτου βρίσκεται σε έδαφος με απότομους βράχους και βαθιές κοιλάδες. Αυτό καθιστά την προσβασιμότητα πιο δύσκολη επειδή οι δρόμοι είναι λοφώδεις και στενοί.
Όμως, η πόλη του Λουξεμβούργου κέρδισε το βραβείο επειδή σχεδιάζει, εργάζεται και καταβάλλει συνεχώς προσπάθειες ώστε οι υποδομές και οι υπηρεσίες της να είναι προσβάσιμες σε όλους τους πολίτες και τους επισκέπτες του, σε πολλά επίπεδα όπως την απασχόληση, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τον τουρισμό, την αναψυχή και τις μεταφορές. Η φιλοσοφία της πόλης είναι να σχεδιάζει και να υλοποιεί μέτρα, έργα και υποδομές σε άμεση συνεννόηση με τους πολίτες που επηρεάζονται από αυτά. 

Μέτρα μιας προσβάσιμης πόλης:

Πιο συγκεκριμένα, υλοποιεί τα εξής μέτρα ανάμεσα σε άλλα: δωρεάν δημόσια συγκοινωνία, προσαρμογές υπαρχουσών υποδομών ώστε να επιτρέπουν την απρόσκοπτη μετακίνηση και πρόσβαση σε όλους τους πολίτες, δημιουργεί  νέα έργα με όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα,  βάζει Bluetooth στα μέσα μεταφοράς ώστε να εξυπηρετούνται άτομα με προβλήματα όρασης, ενώ με νέες ψηφιακές τεχνολογίες παρέχονται χρήσιμες πληροφορίες  όπως πόσα μέτρα απέχει η επόμενη στάση κ.ά (Το iBeacon είναι μια μέθοδος παροχής υπηρεσιών και πληροφοριών και η οποία εκτιμάται ιδιαίτερα από άτομα με προβλήματα όρασης.).Ενώ κάθε χρόνο πραγματοποιείται η εκδήλωση «Δείπνο στο σκοτάδι» για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις εμπειρίες και τις ανάγκες των ατόμων με προβλήματα όρασης.

Μάλιστα στη Φιλανδία,  τα άτομα με αναπηρία μπορούν να μιλήσουν από πριν με αρχιτέκτονες νέων έργων και να περιγράψουν τις ανάγκες τους ώστε αυτές να ληφθούν υπόψη εκ των προτέρων. Τέλος, ένα πολύ απλό και λογικό μέτρο είναι η μετάδοση των συνεδριάσεων των δημοτικών συμβουλίων στη νοηματική.

Όλα αυτά, απλά ή σύνθετα, πολυδάπανα ή φτηνά, είναι σημαντικά για όλους τους κατοίκους μία πόλης και κυρίως για τα άτομα με αναπηρία, με ιδιαίτερες ανάγκες, τους ηλικιωμένους. Αφού σε αρκετές από τις πόλεις μας, εδώ στην Κύπρο, οι μεταφορές και οι πληροφορίες γι’αυτές, δεν είναι προσβάσιμες για τα άτομα αυτά, και έως εκ τούτου δεν μπορούν να συμμετέχουν στην κοινότητα όπως όλοι οι άλλοι κάτοικοι

Οι πόλεις αυτές μπορούν να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση για τις δικές μας και τα άτομα που έχουν όραμα στην τοπική αυτοδιοίκηση να μελετήσουν τις πολιτικές τους και να τις προσαρμόσουν στις ανάγκες των πόλεων τους. Οι ανάγκες κάθε πόλης διαφέρουν όμως πρέπει να εισακουστούν οι ανάγκες όλων των πολιτών για να γίνουν οι πόλεις μας προσβάσιμες για όλους. 

Μια πόλη είναι προσβάσιμη όταν όλοι οι κάτοικοι μπορούν να ζουν σε αυτή και να χρησιμοποιούν όλα τα αντικείμενα και όλες τις υπηρεσίες χωρίς προβλήματα. Το Λουξεμβούργο βραβεύτηκε ως η προσβάσιμη πόλη της Ευρώπης το 2022!

Πηγές: European CommissionEurocitiesEU Social, https://www.ameaplus.gr/, https://e-thessalia.gr/h-poli-toy-loyxemvoyrgoy-i-nikitria-poli-toy-vraveioy-prosvasimis-polis-2022-eu-access-city-award/

Η Google ανακοινώνει νέες δυνατότητες προσβασιμότητας στο Android, συμπεριλαμβανομένου του Ζωντανού Υπότιτλου σε tablet

Η Google γιόρτασε την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Προσβασιμότητα (GAAD), αποκαλύπτοντας μια σειρά από νέες δυνατότητες προσβασιμότητας για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της. Αυτές οι λειτουργίες έχουν σκοπό να κάνουν τα προϊόντα της Google πιο προσιτά σε άτομα με αναπηρία.

Ζωντανοί υπότιτλοι σε περισσότερες συσκευές, συμπεριλαμβανομένων tablet Android

Η προσθήκη του Ζωντανού υπότιτλου σε περισσότερες συσκευές Android είναι μια από τις πιο σημαντικές νέες δυνατότητες προσβασιμότητας. Ο Ζωντανός υπότιτλος παρέχει υπότιτλους σε πραγματικό χρόνο για περιεχόμενο ήχου, όπως βίντεο, podcast και τηλεφωνικές κλήσεις. Αυτό μπορεί να είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για όσους είναι κωφοί ή βαρήκοοι, καθώς και για εκείνους που ζουν σε θορυβώδεις καταστάσεις.

Ευτυχώς, από αυτό το καλοκαίρι, η Google θα επεκτείνει τη διαθεσιμότητα του Live Caption σε περισσότερες συσκευές Android, συμπεριλαμβανομένων των tablet Android, προσθέτοντας ένα νέο πλαίσιο υπότιτλων. Επιπλέον, θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε τους Ζωντανούς υπότιτλους με τηλεφωνικές κλήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα σας επιτρέψουν να πληκτρολογήσετε την απάντησή σας και να την διαβάσετε στο άλλο άκρο . Αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμη στις πιο πρόσφατες συσκευές Pixel, αλλά σύντομα θα επεκταθεί στα Pixel 4, Pixel 5 και σε πρόσθετες συσκευές Android, όπως τα τηλέφωνα Samsung Galaxy.

Google Lookout για ψηφιακές εικόνες

Για να βοηθήσει την κοινότητα των τυφλών και χαμηλής όρασης, η Google κάνει επίσης βελτιώσεις στο Lookout, μια εφαρμογή που χρησιμοποιεί την κάμερα της συσκευής σας για να κοιτάξει ένα αντικείμενο και στη συνέχεια την τεχνητή νοημοσύνη για να αναλύσει και να περιγράψει τι είναι στραμμένο. Τώρα, αυτή η τεχνολογία θα λειτουργήσει επίσης για την περιγραφή ψηφιακών εικόνων, μια εργασία που μέχρι στιγμής έχει ανατεθεί στο εναλλακτικό κείμενο που προστίθεται σε μια εικόνα κατά τη μεταφόρτωση. Δυστυχώς, δεν προσθέτουν όλοι εναλλακτικό κείμενο στις εικόνες που ανεβάζουν στο διαδίκτυο.

Η λειτουργία θα είναι μέρος της εφαρμογής Lookout και θα ονομάζεται “Λειτουργία Ερωτήσεων και Απαντήσεων εικόνας”. Εκτός από την αναγνώριση της εικόνας, το Lookout θα μπορεί επίσης να απαντά σε ερωτήσεις σχετικά με αυτήν. Αυτή η συγκεκριμένη λειτουργία είναι προς το παρόν σε κλειστή beta, αλλά η Google λέει ότι θα είναι διαθέσιμη σε περισσότερα άτομα σύντομα.

Βρείτε προσβάσιμα μέρη με τους Χάρτες Google

Οι Χάρτες Google ενημερώνονται επίσης για να διευκολύνουν τα άτομα με αναπηρίες να εντοπίζουν προσβάσιμες τοποθεσίες. Το Maps εμφανίζει πλέον προσβάσιμους προορισμούς από προεπιλογή, διευκολύνοντας τους καταναλωτές να εντοπίζουν επιχειρήσεις και άλλους ιστότοπους που είναι προσβάσιμοι για αναπηρικά αμαξίδια, προσφέρουν προσβάσιμο χώρο στάθμευσης και άλλες λειτουργίες που είναι ζωτικής σημασίας για άτομα με αναπηρία.

Καλύτερη μετατροπή κειμένου σε ομιλία στο Wear OS

Το ξέρουμε ήδη Το Wear OS 4 είναι καθ’ οδόν, όπως ανακοίνωσε η Google κατά τη διάρκεια I/O. Μία από τις νέες δυνατότητες που θα κυκλοφορήσει στο Wear OS αργότερα φέτος θα είναι μια νέα εμπειρία μετατροπής κειμένου σε ομιλία που η Google ισχυρίζεται ότι θα είναι ταχύτερη και πιο αξιόπιστη.

Αποφύγετε τυπογραφικά σφάλματα URL με το Chrome

Το Chrome στον υπολογιστή μπορεί πλέον να ανιχνεύει πότε πληκτρολογείτε μια εσφαλμένη διεύθυνση URL και θα σας δίνει προτάσεις σχετικά με το ποια θα μπορούσε να είναι η σωστή διεύθυνση URL. Αυτή η δυνατότητα θα κυκλοφορήσει σε κινητά μέσα στους επόμενους μήνες, προς όφελος των ατόμων με δυσλεξία ή οποιασδήποτε γλωσσικής αναπηρίας, ή ακόμα και εκείνων που είναι απλώς επιρρεπείς σε τυπογραφικά λάθη.

Επιπλέον, το TalkBack στο Chrome στο Android απέκτησε πρόσφατα νέα λειτουργικότητα, επιτρέποντας στους χρήστες να διαχειρίζονται και να οργανώνουν εύκολα τις καρτέλες του προγράμματος περιήγησής τους μέσω ενός πλέγματος καρτελών, μαζικών ενεργειών και λειτουργιών αναδιάταξης.

Όλες αυτές οι ενημερώσεις μαζί δείχνουν τη δέσμευση της Google να κάνει τον ψηφιακό κόσμο πιο προσβάσιμο. Ακόμη και ως ικανό άτομο, μπορώ να δω τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί ορισμένες από αυτές τις δυνατότητες προς όφελός μου και είναι πολύ ενθαρρυντικό να γνωρίζω ότι τέτοια χαρακτηριστικά θα συνεχίσουν να γίνονται καλύτερα και πιο προηγμένα στο μέλλον.

Πηγή: Δημοσιεύτηκε στις 30 Μαΐου, 2023 από Με Άλλα Μάτια in Τεχνολογικές εξελίξεις

Τα παιδιά του Καλοκαιρινού Σχολείου του ΤΕΠΑΚ μπήκαν στη θέση ατόμων με αναπηρία (ΑμεΑ)

Εκδήλωση με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για το θεμελιώδες δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία(ΑμεΑ) να συμμετέχουν ισότιμα σε όλους τους τομείς της ζωής ως επίσης την εξάλειψη των στερεοτύπων, των προκαταλήψεων και του κοινωνικού αποκλεισμού των ατόμων αυτών, διοργάνωσαν το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΤΕΠΑΚ) και το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης «ΥΠΑΡΧΩ».

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σήμερα Τρίτη, 25 Ιουλίου 2023, στο πλαίσιο του Καλοκαιρινού Σχολείου του ΤΕΠΑΚ, το οποίο φιλοξενεί παιδιά εργαζομένων του Πανεπιστημίου, ηλικίας από 5 έως 13 ετών.

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία  να μπουν για λίγο στη θέση ατόμων ΑμεΑ και να λάβουν μέρος σε μια σειρά από βιωματικές δράσεις, αθλοπαιδιές και διαδραστικά παιχνίδια που στόχο είχαν την κατανόηση και την εξοικείωσή τους με τις αξίες του αλληλοσεβασμού, της συμπερίληψης, της ισότητας και του σεβασμού της διαφορετικότητας. Αξίες τις οποίες προβάλλει και προωθεί το ΤΕΠΑΚ μέσα από τις δράσεις και τις πολιτικές που υλοποιεί.

Οι δράσεις αυτές βοήθησαν τα παιδιά, τα οποία συμμετείχαν με ενθουσιασμό, να κατανοήσουν την καθημερινότητα από την οπτική ενός ανάπηρου ατόμου και τις δυσκολίες που αυτό αντιμετωπίζει, στέλνοντας το μήνυμα ότι μπορούμε να συνυπάρχουμε και να συμπορευόμαστε όλοι μαζί χωρίς διακρίσεις και εμπόδια απέναντι στα άτομα με αναπηρία, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας μας.

Η εκδήλωση ανέδειξε, επίσης, την αναγνώριση των δεξιοτήτων, ικανοτήτων και προσόντων των ατόμων με αναπηρία και τόνισε την ανάγκη της αποδοχής των δικαιωμάτων τους,  της διασφάλισης της προσβασιμότητάς τους σε όλους τους χώρους και εν γένει της οικοδόμησης μιας πιο συμπεριληπτικής κοινωνίας για όλους και όλες.

Πηγή: https://paideia-news.com/tepak-b/2023/07/25/ta-paidia-toy-kalokairinoy-sxoleioy-toy-tepak-mpikan-sti-thesi-atomon-me-anapiria-(amea)/

Μάρκου: «Θέλω ένα νέο Παγκύπριο ρεκόρ – Έμαθα την αναπηρία και έκανα νέα όνειρα»

Είναι μια δυναμική γυναίκα που δε φοβάται τις προκλήσεις και γνωρίζει καλά πως να φέρνει τα πάνω κάτω και να ξεπερνά κάθε εμπόδιο για να πετύχει το στόχο της. Ένα ατύχημα μόλις στα 16 της χρόνια δημιούργησε νέα δεδομένα στη ζωή της. Πήρε το χρόνο της και με ένα ζεστό χαμόγελο έκανε αναπροσαρμογή των ονείρων της και έγινε ένα παράδειγμα για όσους λένε «δεν μπορώ». 

Η Μαρία Μάρκου είναι Παραολυμπιονίκης της άρσης βαρών στον πάγκο, κατάφερε να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και προσπαθεί να γίνει πηγή έμπνευσης και να αποδείξει στα άτομα με αναπηρία ότι είναι ισότιμα μέλη της κοινωνίας. 

Η 30χρονη αθλήτρια μίλησε στο Metrosport.gr για τα χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο της Τιφλίδας, τη συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο και τους επόμενους στόχους της. Ξετύλιξε το κουβάρι της πορείας της μέχρι σήμερα, τις σκέψεις που έκανε μετά το ατύχημα βλέποντας τη ζωή της να αλλάζει και εξήγησε το πώς άρχισε και πάλι από την αρχή πάνω σε δύο ρόδες. 

Επιπλέον, αναφέρθηκε στο ρόλο της ως πρώτη αθλήτρια στην άρση βαρών σε πάγκο στην Κύπρο, στον Έλληνα προπονητή της, τη στάση της οικογένειας της και τα πρότυπα της, τον Πύρρο Δήμα και την Μέριλιν Μονρόε. Τέλος, έθιξε το θέμα της καθημερινότητας και της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία τονίζοντας ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης.

«Στόχος ένα νέο Παγκύπριο ρεκόρ»

Κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο πρόσφατα στο Παγκόσμιο. Πώς βίωσες την εμπειρία και ποια τα συναισθήματα σου;

«Τον Απρίλιο συμμετείχα στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Τιφλίδα σε μια άλλη κατηγορία, εκείνη των 61 κιλών. Κατάφερα να πάρω την πρώτη θέση στο σύνολο και να κάνω την καλύτερη επίδοση στην κατηγορία. Κατέκτησα τα πρώτα μου χρυσά μετάλλια. Δεν μπορώ να περιγράψω το πώς αισθάνθηκα εκείνη την στιγμή. Όταν βλέπεις τη σημαία της χώρας σου να κυματίζει ψηλότερα από τις άλλες είναι ένα μοναδικό συναίσθημα. Ένιωσα τρομερά περήφανη».

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;

«Ο επόμενος μου στόχος είναι τον προσεχή Αύγουστο να συμμετέχω στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα γίνει στο Ντουμπάι. Ευελπιστώ εκεί να καταφέρω να κάνω μια καλύτερη επίδοση σε σύγκριση με εκείνη που έκανα στη Γεωργία και ένα νέο Παγκύπριο ρεκόρ. Έχω ξαναβρεθεί εκεί και είναι μοναδική εμπειρία».

Άλλαξες πρόσφατα κατηγορία. Ήταν κάτι που σε δυσκόλεψε;

«Στο δικό μας άθλημα όλες οι αναπηρίες είναι μαζί. Οι κατηγοριοποιήσεις είναι ανάλογα με τα κιλά μας. Άλλαξα κατηγορία και από αυτή των 67 κιλών, πήγα σε εκείνη των 61. Στην αρχή ήταν δύσκολο γιατί έπρεπε να χάσω αρκετά κιλά. Όμως με την βοήθεια του διατροφολόγου, της αθλητικής ψυχολόγου και του προπονητή μου, τα καταφέραμε. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή για εμένα, αλλά μας βγήκε και μάλιστα, κατάφερα να πάρω τα πρώτα μου χρυσά μετάλλια».

Πώς άρχισε το ταξίδι σου στον αθλητισμό;

«Από την ηλικία των τεσσάρων ετών θυμάμαι τον εαυτό μου να αθλείται. Με πήγαν οι γονείς μου στη σχολή ενόργανης γυμναστικής και παράλληλα, από την ηλικία των επτά ετών ασχολήθηκα και με τον στίβο. Είναι σα μικρόβιο, το κόλλησα και είμαι χαρούμενη για αυτό. Ήμουν ενεργή αθλήτρια και στα δύο ταυτόχρονα μέχρι τα 16 μου, όπου είχα ένα τροχαίο ατύχημα. Έπειτα, ασχολήθηκα με τον παραθλητισμό και με αθλήματα εντελώς διαφορετικά από αυτά που έκανα. Ξεκίνησα παίζοντας μπάσκετ με αμαξίδιο και έπειτα, έκανα κολύμβηση. Εκείνη την περίοδο μου έγινε μια πρόταση να δοκιμάσω το άθλημα της άρσης βαρών σε πάγκο. Το αγάπησα και συνεχίζω μέχρι και σήμερα».

Γιατί επέλεξες ένα ατομικό άθλημα;

«Στο ατομικό άθλημα ο προγραμματισμός, οι στόχοι και οι επιτυχίες ή οι αποτυχίες είναι αποτέλεσμα μόνο της δικής σου προσπάθειας. Στα ομαδικά αθλήματα είναι θέμα της ομάδας. Αν οι παίκτες δεν συντονιστούν σωστά, χάνεται κάπου η μπάλα».

Πώς διαχειρίζεται ένα μη επιθυμητό αποτέλεσμα και πόσο σε επηρεάζει;

«Είναι αρκετά δύσκολο να διαχειριστείς τέτοιες καταστάσεις. Όταν ένας αθλητής φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο και έρθει ένα αποτέλεσμα που δεν επιθυμεί, είναι εξαιρετικά δύσκολο να το διαχειριστεί. Όταν μου συμβαίνει, προσπαθώ να μην απογοητεύομαι, να βλέπω τα λάθη μου, να μαθαίνω από αυτά και να τα βελτιώνω. Εξάλλου, δεν μπορούμε να είμαστε πάντα πρώτοι, πρέπει να μάθουμε και να χάνουμε»

«Παιδικό όνειρο οι Παραολυμπιακοί Αγώνες – Θέλω να φέρω και άλλα άτομα στο άθλημα»

Ξεχωρίζεις κάποιον από τους αγώνες σου; Ποια ήταν η πιο δυνατή αγωνιστική σου εμπειρία;

«Πιστεύω ότι από τους αγώνες που έκανα μέχρι σήμερα, ξεχωρίζω την πρώτη μου συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία για εμένα. Ήταν ένα παιδικό όνειρο. Κατάφερα να κάνω πράξη το όνειρο που είχα σαν παιδί και ειλικρινά δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα το πετύχω. Είμαι περήφανη για το κατόρθωμα αυτό. Η πιο δυνατή μου εμπειρία θα έλεγα ότι ήταν ο πρόσφατος αγώνας μου στο Παγκόσμιο Κύπελλο γιατί ήμουν πιο συγκεντρωμένη, ήξερα τι θέλει η Μαρία και είχα ένα σωστό προγραμματισμό στο μυαλό μου».

Είσαι η πρώτη αθλήτρια της Κύπρου στην άρση βαρών στον πάγκο. Ποιο ο ρόλος της θέσης αυτής;

«Το να είμαι η πρώτη αθλήτρια σε αυτό το άθλημα μου δημιουργεί την ανάγκη να φέρω και άλλους αθλητές σε αυτό. Το γεγονός ότι κατάφερα τόσο γρήγορα να φτάσω ψηλά και να συμμετέχω στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός οφείλεται στην εσωτερική μου δύναμη, το πείσμα και την αγάπη μου για τον αθλητισμό. Θέλω αυτά να τα μεταφέρω και σε άλλους ανθρώπους για να μπορέσουν να πετύχουν τα όνειρα και τους στόχους τους είτε στο δικό μας άθλημα είτε γενικότερα στη ζωή τους».

Βρέθηκες στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Ποια ήταν η αντίδραση σου όταν έμαθες ότι πήρες το εισιτήριο;

«Την συγκεκριμένη στιγμή βρισκόμουν στο αθλητικό κέντρο Σπύρος Κυπριανού στη Λεμεσό και έκανα προπόνηση. Με πήραν τηλέφωνο από την Κυπριακή Παραολυμπιακή Εθνική Επιτροπή και με ενημέρωσαν ότι θα βρεθώ στο Τόκιο. Έβγαλα μια δυνατή φωνή και με άκουσε όλο το αθλητικό κέντρο. Συγκινήθηκα πολύ γιατί είχα καταφέρει να κάνω πράξη το παιδικό μου όνειρο».

Πώς βίωσες και τι έμαθες από την εμπειρία αυτή;

«Ήταν αρκετά δύσκολο να πάρω την πρόκριση γιατί έπρεπε να συμμετέχω σε κάποιους υποχρεωτικούς αγώνες, όπου τα προηγούμενα χρόνια δεν είχα πάρει μέρος. Επιπλέον, είχαμε καραντίνα λόγω κορωνοϊού, παράλληλα δούλευα και δεν ήταν τόσο εύκολο να κάνω προπονήσεις. Με τη βοήθεια της οικογένειας μου, του προπονητή και της ομοσπονδίας της άρσης βαρών κατάφερα να προπονούμε στο σπίτι. Όταν άνοιξαν οι αγώνες στο εξωτερικό, επέλεξα να συμμετέχω για να ελέγξω σε τι αγωνιστική κατάσταση βρίσκομαι. Ήταν κάτι που με βοήθησε καθώς δεν έχασα τη φόρμα μου και μετέπειτα πήρα και την πρόκριση. Συμμετείχα στη διοργάνωση, έμαθα τα καλά και τα κακά και στους επόμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες θα είμαι πιο έτοιμη για να διεκδικήσω περισσότερα και για εμένα και για τη χώρα μου. Η εμπειρία αυτή με δίδαξε ότι όταν θέτουμε στόχους και αγαπάμε πραγματικά αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, τότε βήμα βήμα η επιτυχία θα έρθει».

«Οδηγός στο ταξίδι μου ο προπονητής – Εξαιρετικές οι εγκαταστάσεις σε Λεμεσό και Θεσσαλονίκη»

Πόσες ώρες την ημέρα προπονείσαι; Τι περιλαμβάνει η προπόνηση σου;

«Κάνω προπόνηση δύο φορές την ημέρα για περίπου τρεις ώρες. Η προπόνηση μου περιλαμβάνει ζέσταμα, λάστιχα, διατάσεις, εξάσκηση στον πάγκο και ασκήσεις που βοηθούν στην ενδυνάμωση μου. Επίσης, σημαντικό κομμάτι της προπόνησης είναι και η αποθεραπεία, η οποία γίνεται με την βοήθεια των φυσιοθεραπευτών μου».

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή σου (Δημήτρης Ιωαννίδης);

«Είναι ο οδηγός σε όλο το ταξίδι. Είναι η αρχή των πάντων. Η βοήθεια του σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους ανθρώπους που μας βοηθούν, με έχουν φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Είναι πάντα στο πλευρό μου και με στηρίζει κάθε λεπτό, ώστε να έχω αυτοπεποίθηση, να πιστεύω στον εαυτό μου για να φτάσω στο μέγιστο των δυνατοτήτων μου».

Ποια η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει;

«Να είμαι συγκεντρωμένη, να μη βιάζομαι και να ακολουθώ τις οδηγίες του. Να προσπαθώ να βελτιώνομαι συνεχώς γιατί είναι εύκολο να ανέβεις στην κορυφή αλλά δύσκολο να διατηρηθείς. Χρειάζεται προσπάθεια, θέληση και επιμονή. Πέραν αυτών, να είμαι πιστή στις αρχές μου ως άνθρωπος, να εξελίσσομαι καθημερινά και να πιστεύω πάντοτε στον εαυτό μου».

Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένη από τις εγκαταστάσεις;

«Κάνω προπονήσεις στη Λεμεσό στο Αθλητικό Κέντρο Σπύρος Κυπριανού. Είναι σε εξαιρετική κατάσταση, ο χώρος είναι εξοπλισμένος με τα κατάλληλα αθλητικά μέσα και μάλιστα, της τελευταίας τεχνολογίας. Η Ομοσπονδία με στηρίζει αρκετά και την ευχαριστώ ιδιαιτέρα».

Όταν έρχεσαι στην Ελλάδα ποιο χώρο επιλέγεις για τις προπονήσεις σου; Σε ικανοποιεί;

«Για την προετοιμασία μου έρχομαι στη Θεσσαλονίκη και έχω επιλέξει να κάνω προπονήσεις στο Αθλητικό Κέντρο Πυλαίας. Είναι αρκετά καλές οι εγκαταστάσεις και τους ευχαριστώ που μου επιτρέπουν να αθλούμαι εκεί. Έχουν ανακαινίσει πρόσφατα το χώρο και ο αθλητής νιώθει σα να βρίσκεται στο σπίτι του. Επίσης, υπάρχει πρόσβαση σε όλους τους χώρους και οι αθλητές με αναπηρία μπορούν προπονούνται χωρίς κανένα πρόβλημα. Θα ήθελα να δώσω τις ευχαριστίες μου στο Δήμο Πυλαίας, στους προπονητές και συναθλητές μου για αυτή την ζεστή φιλοξενία».

«Βρίσκω τον τρόπο να αντιμετωπίζω κάθε δυσκολία»

Τι σου έχει προσφέρει η άρση βαρών;

«Με έχει βοηθήσει στη σωματική και ψυχική μου υγεία. Με έχει δυναμώσει. Ως άτομο με αναπηρία υπάρχουν κάποιοι μύες που δυσλειτουργούν και το συγκεκριμένο άθλημα μας βοηθά να τους δυναμώσουμε και να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην καθημερινότητα μας. Επιπλέον, μου προσφέρει ευχαρίστηση και υγεία».

Τι δυσκολίες έχεις αντιμετωπίσει ως προς την εκτέλεση του αθλήματος;

«Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες κι αν υπάρχουν βρίσκω τον τρόπο να τις αντιμετωπίζω. Βέβαια, είναι καλό να γνωρίζουμε ότι η εκγύμναση για τα άτομα με αναπηρία είναι πιο δύσκολη σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς αναπηρία. Οι ώρες είναι περισσότερες, όπως και η διαμόρφωση στον τρόπο που χρησιμοποιούνται κάποια μηχανήματα. Αλλάζει το πρόγραμμα και ο ρυθμός εκγύμνασης».

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις σε εσένα αγωνιστικά;

«Θα ήθελα να ανεβάσω τα κιλά. Θέλω κάθε φορά να γίνομαι καλύτερη από πριν».

«Θα σταματήσουμε να ζούμε; – Έμαθα την αναπηρία μου και έκανα νέα όνειρα»

Στα 16 σου ένα ατύχημα έβαλε νέα δεδομένα στη ζωή σου. Πώς το διαχειρίστηκες;

«Είχα ένα ατύχημα στα 16 μου χρόνια και το αποτέλεσμα αυτού ήταν η ολική αναπηρία στα κάτω άκρα. Ήταν αρκετά δύσκολο να κατανοήσω ότι δεν θα περπατήσω ξανά και ότι δεν θα μπορέσω να κάνω τα αθλήματα που έκανα. Ήθελα χρόνο να το διαχειριστώ. Όμως, τα άτομα που είχα δίπλα μου με στήριξαν πολύ και με βοήθησαν να καταλάβω ότι πρέπει να συνεχίσω τη ζωή μου. Σκέφτηκα ότι ο άνθρωπος πρέπει να εξελίσσεται. Προβλήματα υπάρχουν πολλά και μπορεί να μας χτυπήσουν την πόρτα ανά πάσα στιγμή. Τι σημαίνει αυτό; Θα σταματήσουμε να ζούμε; Όχι! Δεν χρειάζεται να παρατήσουμε τη ζωή αλλά με θέληση και υπομονή μπορούμε να βρούμε τρόπους να τα ξεπεράσουμε. Πρέπει να πηδάμε τα εμπόδια και να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα».

Πόσο άλλαξε η καθημερινότητα σου;

«Η αλήθεια είναι ότι άλλαξε αρκετά. Απλά σκέψου ότι τη μια στιγμή, ήμουν μια αθλήτρια που έτρεχε συνεχώς και έκανε ακροβατικά και την άλλη, έπρεπε να μάθω να διαχειρίζομαι ένα αναπηρικό αμαξίδιο. Ήταν δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Έμαθα την αναπηρία μου και έκανα νέα όνειρα με βάση αυτή».

Είσαι ικανοποιημένη με τις εγκαταστάσεις και τους χώρους που υπάρχουν για τα άτομα με αναπηρία;

«Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Για παράδειγμα, υπάρχουν θέσεις στάθμευσης για τα άτομα με αναπηρία αλλά πηγαίνει ο καθένας και παρκάρει. Δεν υπάρχουν χώροι υγιεινής σε αρκετά μαγαζιά για τα άτομα με αναπηρίες, δεν υπάρχει πρόσβαση και ράμπες, επομένως δεν είναι παντού εύκολη η μετακίνηση. Φυσικά, έχουν γίνει πολλές αλλαγές αλλά ακόμη δεν μπορώ να πω ότι θα βγω με το αμαξίδιο μου από το σπίτι και θα πάω με ευκολία και μόνη μου στο περίπτερο. Δεν υπάρχουν ράμπες σε όλους τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, οπότε αναγκαστικά πρέπει να εξαρτάσαι από έναν άλλον άνθρωπο. Με στεναχωρεί είναι η αλήθεια όλη αυτή η κατάσταση γιατί θα μπορούσε η ζωή μου να είναι πιο εύκολη. Θα ήθελα να μπορώ να πάω για καφέ μόνη μου ή να μη χρειάζεται να πάρω τηλέφωνο σε ένα μαγαζί για να ρωτήσω αν υπάρχει προσβασιμότητα για να πάω. Δεν είμαι απόλυτα ανεξάρτητη».

Ποια η στάση της οικογένειας σου;

«Χωρίς την οικογένεια μου δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα. Με στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό και είναι δίπλα μου σε κάθε επιλογή μου».

Εκτός της άρσης βαρών, με τι ασχολείσαι;

«Είμαι καθηγήτρια πληροφορικής στη Μέση Εκπαίδευση και φροντίζω να γεμίζω την καθημερινότητα μου με τέτοιο τρόπο ώστε να βοηθώ και άλλα άτομα. Ο ρόλος μου, πλέον, είναι να πηγαίνω σε όλες τις σχολικές μονάδες και να ενημερώνω τα παιδιά για τον αθλητισμό, την οδική ασφάλεια και την αναπηρία. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να τα βοηθήσω να έχουν κάποια υγιή πρότυπα και να ξέρουν ότι μπορούν να διεκδικήσουν κάθε στόχο όποια και αν είναι η συνθήκη. Επίσης, συμμετέχω σε διάφορες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, σε Erasmus project και είμαι μέλος σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που βοηθάμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη».

Είσαι αρκετά δραστήρια και δοκιμάζεσαι σε αρκετούς τομείς. Πιστεύεις ότι είναι έτοιμη η κοινωνία να δεχθεί τα άτομα με αναπηρία;

«Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Τα άτομα με αναπηρία είναι πιο κοινωνικά και προσπαθούν να ενταχθούν στην κοινωνία. Υπάρχουν, όμως, κάποια στερεότυπα ακόμη και στον αθλητισμό. Στην Κύπρο υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους Ολυμπιονίκες και στους Παραολυμπιονίκες. Τα άτομα με αναπηρία έχουν μειονέκτημα. Κάτι που δεν ισχύει στις άλλες χώρες αφού αντιμετωπίζονται ισότιμα. Όταν το κράτος δε σε αναγνωρίζει ως ισότιμο μέλος, τι περιμένεις από την κοινωνία; Ας μη ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει άτομα με αναπηρία. Μεγαλώνοντας μπορεί να χρειαστούμε ένα μπαστούνι. Γιατί, λοιπόν, να είναι διαφορετικά αυτά τα άτομα; Το ζητούμενο είναι τα άτομα με αναπηρία να γίνουν πιο κοινωνικά και να ενσωματωθούν μέσα στην κοινωνία».

Γνωρίζοντας καλύτερα τη Μαρία

Πρότυπο: «Το άθλημα της άρσης βαρών το έμαθα από τον Πύρρο Δήμα. Ήταν ο λόγος που από μικρή ηλικία θέλησα να μάθω το συγκεκριμένο άθλημα. Διέπρεπε συνεχώς και έγινε ένα ένα από τα πρότυπα μου. Έχουμε συναντηθεί κάποιες φορές και τον ρώτησα πώς κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση των χρυσών μεταλλίων. Θαυμάζω, επίσης, τα άτομα εκείνα που βάζουν στόχους και προσπαθούν να τους πετύχουν ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο»

Αγαπημένο φαγητό: «Μου αρέσουν πολλά, έχω ιδιαίτερη αδυναμία στο κρέας»

Αγαπημένο τραγούδι: «Μου αρέσει το «Ελπίδα» του Αργυρού»

Αγαπημένη σειρά/ταινία: «Προτιμώ να βλέπω ταινίες δράσης και ρομαντικές»

Αγαπημένο χρώμα: «Μαύρο»

Κατοικίδιο: «Έχω ένα σκύλο και δύο γάτες»

Τατουάζ: «Έχω πολλά τατουάζ στην πλάτη και στα χέρια μου. Το καθετί που έχω επιλέξει, έχει ιδιαίτερη σημασία για εμένα. Έχω σχεδιάσει κάτι για την αναπηρία, τα σύμβολα των Παραολυμπιακών και Ολυμπιακών Αγώνων, μια κουκουβάγια, μια λύκαινα και ένα μεγάλο concept της Μέριλιν Μονρόε. Τη θαυμάζω πολύ γιατί ήταν μια γυναίκα δυναμική, ακολούθησε το δικό της δρόμο και έδειξε ότι οι γυναίκες μπορούν να κάνουν πολλά, αρκεί να το θέλουν»

Γούρι: «Έχω ένα φυλαχτό»

Ελεύθερος Χρόνος: «Δεν αφήνω αρκετά χρόνο για να ξεκουράζομαι, μου αρέσει να συμμετέχω σε διάφορες δραστηριότητες και να βοηθάω τους άλλους»

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Είμαι δυναμική, μου αρέσει η αδρεναλίνη και αγαπώ τις προκλήσεις».

Πηγή: Παναγιώτα Χαλκία (Metrosport)

Η ανάγκη στήριξης παιδιών με αναπηρίες, ενώπιον Επ. Παιδείας Βουλής

Το θέμα της ανάγκης στήριξης παιδιών με αναπηρίες και χρόνιες παθήσεις από εξειδικευμένους συνοδούς, όπως νοσηλευτές, καθώς και τα προβλήματα που προκύπτουν στην ειδική εκπαίδευση, συζήτησε, σε σημερινή της συνεδρία της, η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού και όπως τονίστηκε στην Επιτροπή, κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση και η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει για αυτό.

Σημειώθηκε επίσης, ότι είναι σημαντική η έγκαιρη και επαρκής στελέχωσης των σχολικών μονάδων και σε ό,τι αφορά συνοδούς και στη βάση των αναγκών του κάθε παιδιού.

Προστέθηκε πως εκεί και όπου υπάρχει ανάγκη η/ο σύνοδος να είναι νοσηλευτής/νοσηλεύτρια ή φροντιστής/στρια θα πρέπει αυτό να γίνεται άμεσα.

Τονίστηκε, παράλληλα, ότι η υφιστάμενη νομοθεσία χρήζει αλλαγής, είναι της δεκαετίας του 70 και σημειώθηκε ότι η τελευταία αλλαγή έγινε το 99. Αναφέρθηκε, επίσης, ότι η υφιστάμενη νομοθεσία δεν εφαρμόζεται στην ολότητά της, με τρόπο έτσι που να βοηθιούνται όλα τα παιδιά στη βάση των δικών τους αναγκών και ιδιαιτεροτήτων.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, Παύλος Μυλωνάς, σε δηλώσεις του μετά το πέρας της συνεδρίας είπε ότι ένα τεράστιο θέμα είναι η ειδική εκπαίδευση, η οποία ακουμπά το κομμάτι της ενσυναίσθησης, της αντίληψης δηλαδή των προβλημάτων του άλλου, της ανάγκης στήριξης των ανθρώπων που έχουν την ανάγκη στήριξης.

Σε ερώτηση πόσα παιδιά χρειάζονται συνοδό και πόσα χρήματα χρειάζονται για να καλυφθούν οι ανάγκες αυτών των παιδιών, ο κ. Μυλωνάς είπε ότι σήμερα τους δόθηκε ένας αριθμός για νοσηλευτές – γιατί έχουμε παιδιά που χρειάζονται νοσηλευτές, εξιδεικευμένο προσωπικό δηλαδή όχι μόνο συνοδούς- της τάξης του γύρω 90 για τη φετινή χρονιά.

«Το κόστος δεν είναι μεγάλο. Είναι πολύ μικρό. Πρέπει να προτεραιοποιήσουμε τις ανάγκες της παιδείας και της εκπαίδευσης. Μπορούμε να βρούμε τα εκατομμύρια και να ξεκινήσουμε σιγά-σιγά στοχευμένα, οργανωμένα με ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό», συμπλήρωσε. 

Ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ, Πρόδρομος Αλαμπρίτης, σε δηλώσεις του είπε ότι «γενική αρχή μας είναι ότι κάθε παιδί θα πρέπει να έχει τη στήριξη που δικαιούνται ανάλογα με τις ανάγκες του».

«Κάποια από τα θέματα που συζητήσαμε ήταν το θέμα της αξιολόγησης των αναγκών των παιδιών από τις επαρχιακές επιτροπές, να γίνονται σεβαστές οι εισηγήσεις των ειδικών και να μην υπάρχουν οροφές στον αριθμό των συνοδών και να βλέπουμε αιτήματα για συνοδούς να μην ικανοποιούνται. Οι διαδικασίες της αξιολόγησης των αναγκών πρέπει να επιταχυνθούν για να μην καθυστερούν οι αποφάσεις και να αδικούνται παιδιά», σημείωσε.

Βλέπουν, συνέχισε ο κ. Αλαμπρίτης, στην έναρξη της χρονιάς να υπάρχουν αιτήματα για αξιολόγηση, τα οποία μπορούν να εξεταστούν ύστερα από ένα, δύο, τρεις και τέσσερις μήνες.

«Πρέπει να ενισχυθεί ο θεσμός της λογοθεραπείας και να ενταχθεί ο θεσμός της εργοθεραπείας για στήριξη αυτών των παιδιών και όσον αφορά τις προσλήψεις των συνοδών πρέπει να γίνονται ανάλογα με τις ανάγκες των παιδιών, αλλά οφείλουμε να αναβαθμίσουμε και το θεσμό των συνοδών. Χρειάζεται η νέα Κυβέρνηση να φέρει τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας που χρονολογείται από το 1999 και να αποφασίσει αν θα στελεχώσει την Επιτροπή Αξιολόγησης των αναγκών των παιδιών ή θα κάνει διαφορετικό ώστε να καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες αυτών των παιδιών», πρόσθεσε.

Ο Βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστοφίδης, σε δηλώσεις του είπε ότι για ακόμη μια φορά συζήτησαν σήμερα, στην Επιτροπή Παιδείας, το θέμα της ενιαίας ειδικής εκπαίδευσης.

«Πρόκειται για ένα κρίσιμο ζήτημα που αφορά χιλιάδες παιδιά και γονείς. Να υπενθυμίσω ότι έχουμε μια νομοθεσία από το 1999. Από τότε έχουν μεσολαβήσει σημαντικές επιστημονικές και άλλες εξελίξεις, οι οποίες σε πολλές προηγμένες χώρες, κυρίως της Ευρώπης, έχουν πάρει το θέμα της αντιμετώπισης παιδιών με αναπηρία πολύ- πολύ μπροστά. Εμείς, δυστυχώς, τα τελευταία 24 χρόνια δεν έχουμε προχωρήσει σε αναθεώρηση της νομοθεσίας και ειδικά μετά το 2012, όταν αναλάβαμε συμβατικές και άλλες διεθνείς υποχρεώσεις», σημείωσε.

Ανέφερε, επίσης, ότι τα τελευταία δέκα χρόνια, «δυστυχώς, η προσέγγιση ήταν να κάνουμε μπαλώματα, να συζητούμε χωρίς ουσία και περιεχόμενο και η προηγούμενη κυβέρνηση δεν άγγιξε ουσιαστικά το θέμα της συνολικής αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας για τα παιδιά με αναπηρίες στο σχολείο».

«Συγκεκριμένα για τα θέματα που συζητήσαμε σήμερα, σε ό,τι αφορά στους συνοδούς έχουμε υποδείξει στο Υπουργείο Παιδείας ότι οι αριθμοί των συνοδών που έχουν δώσει στις επαρχιακές επιτροπές είναι πιο κάτω από τις περσινές ανάγκες, από το πώς κλείσαμε δηλαδή τη σχολική χρονιά, ενώ φαίνεται ότι οι ανάγκες είναι αυξημένες. Τα λέμε από τώρα γιατί στόχος μας είναι να βοηθήσουμε το Υπουργείο Παιδείας να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες για να στηρίξουμε όπως πρέπει τα παιδιά με αναπηρία», πρόσθεσε.

Όπως είπε, «υπεδείξαμε ότι ήδη παιδιά με αναπηρία δεν κατάφεραν να φοιτήσουν στα θερινά σχολεία ελλείψει συνοδού».

«Και στο επιχείρημα ότι η νέα κυβέρνηση έχει ξεκινήσει διάλογο για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την ενιαία εκπαίδευση, πράγμα βεβαίως το οποίο χαιρετίζουμε, έχουμε ζητήσει χρονοδιαγράμματα. Διότι από υποσχέσεις και διαλόγους έχουμε χορτάσει. Θέλουμε χρονοδιαγράμματα για το πότε επιτέλους θα είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το βήμα του συνολικού εκσυγχρονισμού του νομοθετικού πλαισίου υπέρ των παιδιών», σημείωσε.

Ταυτόχρονα, είπε ο κ. Χριστοφίδης, έχουν απαιτήσει από το Υπουργείο Παιδείας να τους δώσει τον προγραμματισμό για την επιμόρφωση των συνοδών.

«Έχουμε ανθρώπους, οι οποίοι συνοδεύουν τα παιδιά με αναπηρίες και οι οποίοι χρειάζονται ψυχολογική κατάρτιση, χρειάζονται παιδαγωγική κατάρτιση κ.ο.κ. Όπως μας ενημέρωσαν την προηγούμενη φορά που συζητήσαμε το θέμα, τα τελευταία δυο χρόνια έγινε μόνο μια μονόωρη επιμόρφωση αυτών των ανθρώπων, αρκετοί εκ των οποίων δεν έχουν καν πανεπιστημιακό δίπλωμα. Και δεν το λέω επικριτικά, αυτές είναι οι πραγματικότητες που έχουμε. Άρα αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται στήριξη κι επιμόρφωση», συμπλήρωσε.

Ο κ. Χριστοφίδης είπε, παράλληλα, ότι θα συνεχίσουν να παρακολουθούν καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού την πορεία του θέματος.

«Όπως γνωρίζετε, για την εκπαίδευση το καλοκαίρι είναι η περίοδος που εγκυμονεί τις εξελίξεις του Σεπτέμβρη και ο στόχος μας είναι με τις προτάσεις, τις εισηγήσεις και τις επισημάνσεις μας να βοηθήσουμε να ξεκινήσει η χρονιά όσο καλύτερα γίνεται για ένα σχολείο που να αξίζει στα παιδιά μας», πρόσθεσε.

Ο Βουλευτής της ΕΔΕΚ, Ανδρέας Αποστόλου, σε δηλώσεις του είπε ότι όταν άνοιξε αυτό το θέμα, στη δημόσια συζήτηση, δηλαδή της ανάγκης κάλυψης με εξιδεικευμένους συνοδούς, όπως παραδείγματος χάριν νοσηλευτές, παιδιών με αναπηρίες και χρόνιες παθήσεις που φοιτούν στα σχολεία για να μπορούν να έχουν ασφαλή και απρόσκοπτη φοίτηση στα σχολεία μας, «είχαμε πει ότι το ανοίγουμε για όλα τα παιδιά, για το κάθε παιδί το οποίο χρήζει της συγκεκριμένης στήριξης».

«Παρόλο που στην αρχή το αίτημα αυτό είχε βρει στήριξη από το Υπουργείο Παιδείας αλλά όχι από το Υπουργείο Υγείας, και μετά τη δημόσια συζήτηση την οποία έγινε και μετά την πρωτοβουλία να συζητηθεί σήμερα το θέμα στην Επιτροπή Παιδείας, χαιρόμαστε γιατί το θέμα οδεύει προς επίλυση για όλα τα παιδιά. Μας έχει λεχθεί επισήμως από το Υπουργείο Υγείας ότι υπάρχουν 12 αιτήματα στο Υπουργείο από γονείς παιδιών με σοβαρές αναπηρίες και χρόνιες παθήσεις που χρήζουν συνοδείας από νοσηλευτή ή νοσηλεύτρια για να μπορούν να έχουν ασφαλή φοίτηση στα σχολεία», πρόσθεσε.

Πλέον, είπε ο κ. Αποστόλου, ανοίγει επισήμως η συζήτηση, θεσμοθετείται η διαδικασία έτσι ώστε αυτές οι περιπτώσεις να αξιολογούνται και υπάρχει η σαφής δέσμευση από την εκτελεστική εξουσία ότι όσες περιπτώσεις επιστημονικά αξιολογηθούν και εγκριθούν το Σεπτέμβριο με τη νέα σχολική χρονιά, αυτά τα παιδιά θα έχουν νοσηλευτή ή οποιονδήποτε άλλο εξιδεικευμένο συνοδό μαζί τους για να μπορούν να φοιτούν στα δημόσια σχολεία.

«Οπόταν θεωρούμε ότι έχει επιτευχθεί ο στόχος και μετά από αυτή τη συζήτηση η οποία άνοιξε επιτεύχθηκε κάτι το οποίο για χρόνια απλά οι αιτήσεις ήταν σε κάποιο συρτάρι του Υπουργείου Υγείας και δεν αξιολογούταν». Η μεγάλη εικόνα όμως για τη φοίτηση και την ένταξη και τη συμπερίληψη των παιδιών με αναπηρίες στα δημόσια σχολεία μας δεν είναι μόνο αυτή και χαιρόμαστε γιατί η νέα Υπουργός Παιδείας η κα. Αθηνά Μιχαηλίδου έχοντας την επιστημονική κατάρτιση και την ευαισθησία αναγνωρίζει το γεγονός ότι η νομοθεσία για την ειδική εκπαίδευση που εφαρμόζεται σήμερα έχει κλείσει τον κύκλο της, συμπλήρωσε.

Ανέφερε, παράλληλα, ότι αυτό το οποίο γνωρίζουν και σε κατ΄ιδίαν συζητήσεις και συναντήσεις με την αρμόδια Υπουργό είναι ότι ανοίγει σύντομα η συζήτηση για τη δημιουργία ενός νέου πλαισίου, το οποίο ουσιαστικά θα ανοίγει ένα άλλο κύκλο.

«Αυτό τον κύκλο τον οποίο θέλουμε και τον οποίο ως ευρωπαϊκή χώρα είμαστε υπόχρεοι με βάση και τη σύμβαση, την οποία έχουμε υπογράψει για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία να εφαρμόσουμε, το πλαίσιο της ενιαίας εκπαίδευσης, δηλαδή το κάθε παιδί να μπορεί να έχει αυτές τις εύλογες προσαρμογές και στήριξη, έτσι ώστε να πετυχαίνουμε τη συμπερίληψη και να φοιτά στην τάξη του με τους συμμαθητές του χωρίς να χρειάζεται η οποιαδήποτε στήριξη εκτός του μαθησιακού πλαισίου και του πλαισίου της τάξης που εκεί ανήκουν όλα τα παιδιά», σημείωσε.

Οπότε, είπε ο κ. Αποστόλου, «εύχομαι το θέμα με τα παιδιά, τα οποία χρειάζονται νοσηλευτή όντως, το Σεπτέμβρη να έχει λήξη».

«Εύχομαι πραγματικά το θέμα με τους συνοδούς ευρύτερα να γίνει με τέτοιο τρόπο διαχείριση, έτσι ώστε το Σεπτέμβριο που θα ανοίξουν τα σχολεία να μην αντιμετωπίσουμε και εμείς ως Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας όσα αντιμετωπίζουμε κάθε Σεπτέμβρη αλλά κυρίως εύχομαι η προσπάθεια αυτής της Υπουργού, την οποία μας βρίσκει σύμφωνους και είμαστε δίπλα της να ολοκληρωθεί το συντομότερο και η πατρίδα μας να γυρίσει σελίδα όσον αφορά τη στήριξη των παιδιών με αναπηρίες και τη φοίτηση τους στα σχολεία μας», κατέληξε.

Πηγή: ΚΥΠΕ 

«Χάσατε κάθε τσίππα» – Έκοψαν το επίδομα αναπηρίας της Μαρίας Καλημέρα «για απόρρητους λόγους»

Σε μια συγκλονιστική ανάρτηση προέβη η Μαρία Καλημέρα η οποία έχει εκ γενετής αναπηρία και έγινε γνωστή για το σθένος της ψυχής της όταν το 2015 σπάζοντας το ρεκόρ Γκίνες στην δοκιμασία «Longest Time in the Abdominal Plank Position» με τις επιτυχίες της να μην σταματούν εκεί.

Όπως αναφέρει η Μαρία ξαφνικά έχει διακοπεί το επίδομα αναπηρίας της. Μάλιστα προσθέτει ότι η απόφαση για τη διακοπή του έχει «απόρρητους λόγους».

Η σχετική ανάρτηση:

«2023 : Με εκ γενετής αναπηρία και Στα ξαφνικά να σταματά το επίδομα ΕΕΕ Αναπηρίας μου ! Να παίρνω τηλέφωνα μέχρι να μου απαντήσει κάποιος άμεσα για να ξέρω τι γίνεται και η απάντηση να είναι : «Ναι έχει βγεί η απόφαση από τις 7/7 να διακοπεί το επίδομα για απόρρητους λόγους και θα σας έρθει η επιστολή στο σπίτι μέχρι τέλος του μηνός..»
Να απαιτείς τα αυτονόητα από το κράτος και να νιώθεις μια ζωή κατώτερος ! Απορία : Στους μετανάστες σας έχετε αυτή την αντιμετώπιση ; Κόφκετε τους επιδόματα; Ή μόνο στους Κύπριους πολίτες ; 34 χρόνια και η ίδια ιστορία να επαναλαμβάνεται ! Συγχαρητήρια Δεν συνηθίζω να γράφω δημόσια αλλά χάσατε κάθε τσίππα που σας είχε μείνει !
Υ.Γ : Άν δια μαγείας φύγει η αναπηρία μου θα σας ενημερώσω πρώτους !»

πηγή: omegalive

Πρόεδρος: Προτεραιότητα η διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες

Η διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και η καταπολέμηση των προκαταλήψεων και των διακρίσεων αποτελεί προτεραιότητα της Κυβέρνησης ανέφερε σε χαιρετισμό του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, στην 42η Ετήσια Γενική Συνέλευση της Παγκύπριας Οργάνωσης Τυφλών.

Σύμφωνα με ανακοίνωση την οποία μεταδίδει το ΓΤΠ τον χαιρετισμό ανέγνωσε, εκ μέρους του Προέδρου Χριστοδουλίδη, η Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας, Μαριλένα Ευαγγέλου.

«Αναμφισβήτητα, τα άτομα με οπτική αναπηρία στην Κύπρο έχουν το δικαίωμα για ισότιμη και ενεργό συμμετοχή στην κοινωνική ζωή του τόπου μας. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει ευκαιρίες και εφόδια ώστε να είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας», ανέφερε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης.

Σημείωσε ότι η διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και η καταπολέμηση των προκαταλήψεων και των διακρίσεων αποτελεί προτεραιότητα της Κυβέρνησης και αυτό αναδεικνύεται μέσα από την Πρώτη Εθνική Στρατηγική για την Αναπηρία για το 2018-2028, καθώς και από τα τριετή Εθνικά Σχέδια Δράσης που συγκεντρώνουν και αποτυπώνουν όλες τις δράσεις, όλων των κρατικών υπηρεσιών, που εξυπηρετούν, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, τα άτομα με αναπηρίες.

«Σκοπός των δράσεων που προωθούνται είναι να συμβαδίζουν με τις σύγχρονες τάσεις και πρακτικές προσέγγισης της αναπηρίας, έχοντας υπόψη τις διεκδικήσεις των άμεσα ενδιαφερομένων πολιτών, στο πλαίσιο των εκάστοτε δυνατοτήτων και πόρων του κράτους», ανέφερε.

Πρόσθεσε ότι για την ενδυνάμωση των ατόμων με οπτική αναπηρία και τη διευκόλυνση της ζωής τους, εξαιρετικά σημαντικά εφόδια αποτελούν η μηνιαία χορηγία τυφλών που λαμβάνουν περίπου 2.000 άτομα, το μηνιαίο επίδομα διακίνησης, το αναπηρικό επίδομα για τους λήπτες του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, η επιχορήγηση κατ’ οίκον φροντίδας, η επιχορήγηση αγοράς αυτοκινήτου, η επιχορήγηση της αγοράς τεχνικών μέσων και εξοπλισμού υποστηρικτικής τεχνολογίας.

Δήλωσε ακόμη ότι η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών, μέσω της παροχής χορηγίας από το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες εργοδοτεί κοινωνικούς συνοδούς για την εξυπηρέτηση των τυφλών σε όλες τις πόλεις.

Επεσήμανε ότι μέσω των προγραμμάτων αυτών επωφελούνται πέραν των 750 μελών της Οργάνωσης, οι οποίοι, με τις υπηρεσίες του συνοδού διευκολύνονται και ενθαρρύνονται όχι μόνο για εξυπηρέτηση τους σε υπηρεσίες, αλλά και γενικότερα για διακίνηση, δραστηριοποίηση, κοινωνικοποίηση, συμμετοχή και ενσωμάτωση.

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης σημείωσε ότι για την ένταξη στην απασχόληση, ο Νόμος περί Πρόσληψης Ατόμων με Αναπηρίες στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα έχει δώσει την ευκαιρία σε δεκάδες άτομα με οπτική αναπηρία που διέθεταν τα απαιτούμενα προσόντα να διοριστούν στο Δημόσιο.

Πρόσθεσε ότι ευκαιρίες για εργοδότηση στον ιδιωτικό τομέα δόθηκαν επίσης μέσω των Σχεδίων Παροχής Κινήτρων σε Επιχειρήσεις για Εργοδότηση Ατόμων με Αναπηρίες, καθώς και μέσω του Σχεδίου Επιχορήγησης Μικρών Μονάδων για Αυτοεργοδότηση, σε οποιοδήποτε βιώσιμο επαγγελματικό τομέα.

Στον τομέα της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, συνέχισε, ήδη η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών πρωτοπορεί με τη διοργάνωση επιμορφωτικών προγραμμάτων που ενημερώνουν και προετοιμάζουν τα άτομα με οπτική αναπηρία να καλλιεργήσουν την κουλτούρα της επιχειρηματικότητας, ώστε με τη συμπλήρωση του νομικού πλαισίου που αναμένουμε φέτος, να είναι έτοιμοι να ενταχθούν ή να ιδρύσουν τις δικές τους κοινωνικές επιχειρήσεις.

Επεσήμανε ότι η Κυβέρνηση στοχεύει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, που σε συνδυασμό με οικονομικά και άλλα κίνητρα αλλά και υπηρεσίες κατάρτισης και συμβουλευτικής θα αποτελούν ένα νέο πλαίσιο ευκαιριών επαγγελματικής αποκατάστασης των ατόμων με οπτικές ή άλλες αναπηρίες.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι στον τομέα της υποστήριξης στην ανεξάρτητη διαβίωση, η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών λειτουργεί κατοικία υποστηριζόμενης διαβίωσης, παρέχοντας υποστηρικτικές υπηρεσίες φροντίδας, ψυχαγωγίας, συνοδείας, ψυχολογικής στήριξης και κοινωνικοποίησης.

Στόχος, πρόσθεσε, η διαρκής εξέλιξη και πρόοδος των ενοίκων, η ενίσχυση των κοινωνικών και άλλων τους δεξιοτήτων, η περαιτέρω εκπαίδευση και ανάπτυξή τους με βάση τα ταλέντα και τις προτιμήσεις τους, η βελτίωση και η διατήρηση ενός υψηλού επίπεδου ποιότητας της ζωής τους.

«Συνεχίζουμε προς την κατεύθυνση της πλήρους ενσωμάτωσης των ατόμων με αναπηρίες στο κοινωνικό γίγνεσθαι και τον εκσυγχρονισμό των πολιτικών κοινωνικής προστασίας, με νέες υπηρεσίες όπως του Προσωπικού Βοηθού και του Συμβούλου, στη βάση των αρχών και αξιών της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες», είπε.

Ανέφερε επίσης ότι στο Πρόγραμμα Διακυβέρνησης επιδιώκεται ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων νομοθεσιών και την υιοθέτηση νέων νομοθεσιών, όπως για την πρόσβαση σε υπηρεσίες υποστήριξης λήψης αποφάσεων ή υποστήριξης στην ανεξάρτητη διαβίωση.

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης συνεχάρη την Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών και εξέφρασε την εκτίμησή του για τη διαχρονική προσφορά της προς τους πολίτες με οπτική αναπηρία και για το πλούσιο έργο, το οποίο επιτελεί σε όλους τους τομείς που αφορούν τη ζωή τους.

Πηγή: ΚΥΠΕ