Ο Scott Lehmann και η Shayna Unger είναι ένα κωφό ζευγάρι, που διατηρούν κανάλι στο YouTube. Τι το ιδιαίτερο έχει αυτό το κανάλι; Η καταγραφή των εμπειριών τους για το πώς είναι να έχεις χάσει την ακοή σου και να ανεβαίνεις στις ψηλότερες κορυφές βουνών σε όλο τον κόσμο, όπως μεταδίδει το CNN.
Η αγάπη τους, για αυτό που κάνουν, τους κατέστησε από τους πρώτους κωφούς παγκοσμίως που κατορθώνουν να ανέβουν το βουνό Έβερεστ. Στη διαδρομή τους, συνέβη κάτι το αναπάντεχο: συναντήθηκαν με τον δεύτερο κωφό που μπόρεσε να φτάσει στην κορυφή αυτού του βουνού, τον υπήηκο Μαλαισίας, Hawari Hashim. Εκείνος το κατόρθωσε όχι πολύ μακριά χρονικά, δηλαδή, στις 18 Μαΐου. Ο πρώτος που το κατάφερε ήταν ο Ιάπωνας αναρριχητής, Satoshi Tamura το 2016.
Μάλιστα, οι τρεις τους το πέτυχαν μερικά χρόνια μετά την ακύρωση της απαγόρευσης ανάβασης στο υψηλότερο βουνό των Ιμαλαΐων από το ανώτατο δικαστήριο του Νεπάλ. Αυτό οδήγησε σε εκδηλώσεις περηφάνειας από την παγκόσμια κοινότητα Κωφών.
Το χρονικό της απαγόρευσης
Το 2017, το Νεπάλ ανακοίνωσε ότι δεν θα εκδίδει πλέον άδειες αναρρίχησης σε άτομα με αναπηρία, μέσα στις οποίες περιλαμβανόταν η κώφωση, με ορισμένους να ισχυρίζονται ότι θα δημιουργούσε περισσότερη δουλειά για τους Σέρπα.
Η απαγόρευση αυτή έφερε κύματα αντιδράσεων σε όλους τους ορειβάτες που έχουν κάποια μορφή αναπηρίας. Μεσά σε αυτούς, ήταν και ο Hari Budha Magar, γεννημένος στο Νεπάλ, ο οποίος έχασε και τα δυο του πόδια, όταν πάτησε νάρκη, ενώ υπηρετούσε στο Αφγανιστάν. Αποτέλεσε από τους πρωτεργάτες που πάλεψαν για την άρση της απαγόρευσης. Τελικά, αυτή έπαψε να υφίσταται το 2018.
Ο Magar κατόρθωσε να ανέβει με επιτυχία το Έβερεστ στις 19 Μαΐου, με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος διπλά ακρωτηριασμένος πάνω από το γόνατο που ολοκλήρωσε την ανάβαση.
Η εμπειρία του ζευγαριού Scott Lehmann και Shayna Unger
Οι περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στο Έβερστ -δυνατός αέρας, στροβιλιζόμενο χιόνι, σκοτάδι- δυσκολεύουν έτσι κι αλλιώς οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας, είτε κάποιος είναι κωφός είτε όχι.
Το ζευγάρι κάνει χρήση του Big, μεταφραστικής εφαρμογής φωνής σε κείμενο, προκειμένου να διευκολύνεται η επικοινωνία με τους ντόπιους, τους οδηγούς και λοιπούς ορειβάτες. Όμως, το σήμα σε μεγάλο υψόμετρο είναι κάκιστο. Επιπλέον δυσκολία και η ίδια η πληκτρολόγηση στα 25.000 πόδια -άρα και απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες για τα εκτεθιμένα χέρια-, αφού θα πρέπει να αφαιρεθούν πρώτα τα γάντια για να γίνει χρήση της οθόνης αφής.
Τελικά, ο Unger και ο η Lehmann αποφάσισαν να υποθέσουν ότι καμία τεχνολογία δεν θα λειτουργούσε για αυτούς στο Έβερεστ και ξεκίνησαν να μάθουν να επικοινωνούν όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς αυτήν. Έτσι, συνεργάστηκαν με τους Σέρπα, προκειμένου να συμφωνήσουν ότι θα χρησιμοποιούν κάποιες οπτικές ενδείξεις και σήματα, για να μπορέσουν να επικοινωνούν. Τελικά, μπόρεσαν να επικοινωνούν χωρίς την εφαρμογή.
“Υπάρχουν πολλά διαφορετικά εμπόδια που έπρεπε να περάσουμε για να φτάσουμε στο Έβερεστ, οπότε όταν φτάσαμε στην κορυφή νιώσαμε ότι ξεπεράσαμε τις πιθανότητες”, λέει ο Unger. “Ήμασταν πραγματικά περήφανοι για τον εαυτό μας”, προσθέτει.
Σημειώνεται ότι κοντά στην κορυφή, η μάσκα της Lehmann γέμισε πάγο και άρχισε να πανικοβάλλεται. Παρόλα αυτά, μπόρεσε να έρθει σε επικοινωνία με τον Σέρπα που βρισκόταν μαζί, ο οποίος έφτιαξε γρήγορα τη μάσκα και επανέφερε το γκρουπ σε τροχιά.
Τέτοια παραδείγμα αποδεικνύουν ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι ακατόρθωτο.
Πηγή: News 24/7