Η Κοινωνία Δεν Μπορεί να Αγνοεί τα Δικαιώματα των ΑΜΕΑ Άλλο Πια

Στην Κύπρο του 2025, η προσβασιμότητα και η ισότητα θα έπρεπε να είναι αυτονόητα δικαιώματα, όχι ζητούμενα. Ωστόσο, η καθημερινότητα μας αποδεικνύει ότι βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά από μια πραγματικά συμπεριληπτική κοινωνία. Το περιστατικό που έφερε στο φως η Ραφαέλα, η οποία αντιμετώπισε εμπόδια απλά και μόνο επειδή ήθελε να κινηθεί σε έναν δημόσιο χώρο, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Πρόκειται για ένα από τα εκατοντάδες παραδείγματα που βιώνουν καθημερινά πολλοί συνάνθρωποί μας με αναπηρία.

Η πραγματικότητα είναι σκληρή: Στην Κύπρο, το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία είναι σημαντικά υψηλό. Ωστόσο, οι υποδομές, οι υπηρεσίες και οι νοοτροπίες εξακολουθούν να παραμένουν πίσω. Η χώρα μας εξακολουθεί να μην διαθέτει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο που να εξασφαλίζει πραγματική ισότητα και προσβασιμότητα για όλους.

Αυτό που συνέβη σήμερα στη Ραφαέλα είναι μια απλή ματιά στη σκληρή καθημερινότητα. Πεζοδρόμια ακατάλληλα, ράμπες κατειλημμένες, δημόσιοι χώροι μη προσβάσιμοι, μέσα μεταφοράς που αποκλείουν ανθρώπους, και μία κοινωνία που συχνά εθελοτυφλεί. Πόσες φορές πρέπει να δούμε τέτοιες εικόνες για να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά για ένα δομικό πρόβλημα;

Η κοινωνία μας πρέπει να αλλάξει νοοτροπία, και η κυβέρνηση να αναλάβει την ευθύνη της. Η ισότητα δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Δεν είναι επιλογή – είναι υποχρέωση. Τα άτομα με αναπηρία δεν ζητούν ελεημοσύνη ή ειδικά προνόμια. Ζητούν τα αυτονόητα: Ίσες ευκαιρίες, πρόσβαση και σεβασμό. Η αλλαγή όμως πρέπει να ξεκινήσει από πάνω.

  1. Άμεση αναβάθμιση της νομοθεσίας: Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε αυστηροποίηση των ποινών για παραβιάσεις προσβασιμότητας και να ενσωματώσει τις αρχές της καθολικής σχεδίασης σε κάθε νέο έργο. Δεν γίνεται να εγκρίνονται κατασκευές ή έργα χωρίς να πληρούν τα βασικά πρότυπα προσβασιμότητας.
  2. Συστηματικοί έλεγχοι: Οι δήμοι και οι τοπικές αρχές πρέπει να δημιουργήσουν επιτροπές ελέγχου που θα διασφαλίζουν ότι τηρούνται οι προδιαγραφές προσβασιμότητας. Τα πεζοδρόμια, οι δημόσιοι χώροι, ακόμη και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις πρέπει να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις.
  3. Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση: Η αλλαγή νοοτροπίας ξεκινά από την παιδεία. Στα σχολεία, στους δημόσιους οργανισμούς, ακόμη και στις επιχειρήσεις, πρέπει να εισαχθούν εκπαιδευτικά προγράμματα για την ισότητα και τον σεβασμό προς τα ΑΜΕΑ.
  4. Οικονομική ενίσχυση για προσβασιμότητα: Η κυβέρνηση πρέπει να προσφέρει οικονομικά κίνητρα για τη βελτίωση της προσβασιμότητας σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.
  5. Ενίσχυση των τεχνολογικών λύσεων: Εφαρμογές όπως το Ablebook, που προωθούν την προσβασιμότητα, πρέπει να στηριχθούν με κάθε μέσο. Είναι εργαλεία που κάνουν τη ζωή των ατόμων με αναπηρία καλύτερη και δίνουν λύσεις εκεί που η πολιτεία αδυνατεί.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η προσβασιμότητα και η ισότητα δεν είναι ζητήματα μόνο για τα άτομα με αναπηρία. Είναι ζήτημα σεβασμού και πολιτισμού. Μια κοινωνία που δεν σέβεται τα δικαιώματα όλων των πολιτών της δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά. Είναι στο χέρι της κυβέρνησης, των δήμων, αλλά και του καθενός από εμάς να δώσουμε το μήνυμα ότι η αλλαγή είναι εδώ – και ξεκινάει τώρα.

Ως Ablebook, δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω. Μαζί, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα μέλλον όπου οι Ραφαέλες αυτής της χώρας δεν θα χρειάζεται να δίνουν καθημερινά μαθήματα σεβασμού. Ένα μέλλον όπου η ισότητα δεν θα είναι στόχος, αλλά πραγματικότητα.

Έξι μήνες σε αναμονή οι ανάπηροι

Χωρίς τα απαραίτητα μέσα για να μπορέσουν να διάγουν μια όσο το δυνατό πιο φυσιολογική ζωή μένουν για μήνες άνθρωποι με αναπηρίες. Κάποιοι μάλιστα, οι οποίοι βρίσκονται σε εξειδικευμένα κέντρα, ολοκληρώνουν το πρώτο στάδιο της αποκατάστασης τους αλλά αδυνατούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, επειδή, το αρμόδιο κρατικό τμήμα χρειάζεται στην καλύτερη περίπτωση έξι μήνες για να εγκρίνει την αίτηση τους για παραχώρηση των κατάλληλων για τους ίδιους βοηθημάτων.

Τα παραδείγματα πολλά, ανέφερε στον «Φ» ο πρόεδρος της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου Δημήτρης Λαμπριανίδης, υποστηρίζοντας ότι «το σχέδιο τεχνικών μέσων, του Τμήματος Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες, είναι αυτή τη στιγμή το σχέδιο με τις μεγαλύτερες καθυστερήσεις. Ο χρόνος αναμονής φθάνει τους έξι μήνες, το τμήμα δέχεται περίπου 200 αιτήσεις κάθε μήνα και οι αρμόδιοι λειτουργοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν γρήγορα ή σε εύλογο χρονικό διάστημα στις υποχρεώσεις τους έναντι των πολιτών λόγω υποστελέχωσης».

Οι αιτήσεις που υποβάλλονται, αφορούν άτομα «που χρειάζονται για παράδειγμα τροχοκαθίσματα για το μπάνιο, ειδικά μαξιλάρια για την πρόληψη των κατακλίσεων, στρώματα για τις κατακλίσεις, ηλεκτροκίνητα κρεβάτια κλπ. Ένα άτομο με αναπηρία, για να εξασφαλίσει μια καλή, υπό τις περιστάσεις, ποιότητα ζωής χρειάζεται αυτά τα βοηθήματα και σίγουρα το κόστος τους είναι τέτοιο που δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να τα αγοράσει πληρώνοντας από την τσέπη του. Για τα άτομα με αναπηρία αυτά είναι μέσα τα οποία τους επιτρέπουν να ζουν στο σπίτι τους και όχι κάπου άλλου».

Ως ΟΠΑΚ, πρόσθεσε, «είμαστε πολύ καλοί γνώστες της κατάστασης που σήμερα επικρατεί. Πρόσφατα είχε δει το φως της δημοσιότητας περίπτωση παιδιού με καρκίνο το οποίο υπέβαλε αίτημα για να εξασφαλίσει ένα τέτοιο βοήθημα, το παιδί δυστυχώς κατέληξε και η αίτηση του δεν είχε εγκριθεί. Ούτε καν τέτοια περιστατικά δεν φαίνεται να συγκινούν ορισμένους τεχνοκράτες σε κάποια Υπουργεία. Η σωστή στελέχωση κρατικών τμημάτων, τα οποία είναι υπεύθυνα για την εξυπηρέτηση των πολιτών, πρέπει να είναι στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης».

Για αυτό το λόγο, είπε ο κ. Λαμπριανίδης, «το αρμόδιο τμήμα του υφυπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας χρειάζεται ενίσχυση με προσωπικό για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα.  Και δεν μιλάμε για υψηλόμισθους δημόσιους υπάλληλους. Χρειάζεται να προσληφθούν χαμηλόμισθοι οι οποίοι θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας το δύσκολο έργο της αξιολόγησης και προώθησης των αιτήσεων των ατόμων με αναπηρίες».

«Θεωρώ απαράδεκτο να πρέπει να υποχρεώνεται να βγαίνει στα ΜΜΕ ο κάθε πολίτης, να λέει το πρόβλημα και την ταλαιπωρία του για να τρέξουμε να του δώσουμε αυτό που χρειάζεται» είπε ο κ. Λαμπριανίδης και πρόσθεσε, «έχουμε για άλλη μια φορά ενημερωθεί ότι το αίτημα του υφυπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας για έγκριση θέσεων έχει απορριφθεί. Αυτό σημαίνει ότι οι αιτήσεις των ατόμων που χρειάζονται αυτά τα τεχνικά μέσα θα συνεχίζουν να στοιβάζονται ανά εξάμηνο. Εμείς αναμένουμε από την Κυβέρνηση ότι θα δώσει το μήνυμα σε αυτούς που χειρίζονται κάποια πράγματα, πως εκεί και όπου η αρμοδιότητα έχει να κάνει με την υγεία, την κοινωνική ενσωμάτωση και την ευημερία των πολιτών, πρέπει να δίνεται προτεραιότητα. Επίσης είναι άδικο να δαιμονοποιούνται κυβερνητικά τμήματα που δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν σύντομα τις εργασίες τους επειδή είναι υποστελεχωμένα, με ευθύνη άλλων τμημάτων».

Πηγή: Φilenews

ΗΠΑ: Τετραπληγικός ανέκτησε κίνηση στα χέρια χάρη στην Τεχνητή Νοημοσύνη

Να ανακτήσει μέρος των κινήσεων και της αίσθησης των άνω άκρων του κατάφερε τετραπληγικός στις ΗΠΑ, που υποβλήθηκε σε μια νέα μέθοδο αποκατάστασης, που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη.

Ο Κέιθ Τόμας, που ένα ατύχημα τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι είναι ανέκτησε την αίσθηση και την κίνηση στο χέρι και το χέρι του μετά από αρκετά χρόνια χάρη στην Τεχνητή Νοημοσύνη.

Ο άνδρας είχε σπάσει τον αυχένα του σε ένα ατύχημα στην πισίνα πριν από τρία χρόνια, που τον αφήνει παραλυτικό από τον αυχένα και κάτω.

Το χειρουργείο διήρκησε 15 ώρες και πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτιο. Οι γιατροί του εμφύτευσαν πέντε μικροτσίπ στον εγκέφαλό του, και με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, ο εγκέφαλος του συνδέθηκε με επιτυχία με τον σπονδυλικό του μυελό και τον υπόλοιπο οργανισμό του.

Αυτή η ασύγκριτη χειρουργική επέμβαση απαιτούσε τον Τόμας να είναι ξύπνιος για ένα μέρος της διαδικασίας, επιτρέποντάς του να αισθάνεται ξανά τον αντίχειρα και τον δείκτη του.

Η επιτυχία της επέμβασης τον έκανε πραγματικό πρωτοπόρο στην αντιμετώπιση της παράλυσης. Η ικανότητά του να κινείται έχει βελτιωθεί σημαντικά, προσφέροντας ελπίδα στους αγαπημένους του για ένα καλύτερο μέλλον. Επιπλέον, αυτή η επίτευξη κρύβει επίσης υποσχέσεις για τους εκτιμώμενους 100 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως που πάσχουν από παράλυση.

Η ομάδα του Northwell Health, υπό την ηγεσία του Chad Bouton από το Ινστιτούτο Βιοηλεκτρικής Ιατρικής, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ανάρρωση του Thomas. Η δουλειά τους άνοιξε τον δρόμο για δυνατότητες και περαιτέρω προοπτικές στον τομέα της αντιμετώπισης της παράλυσης.

Πηγή: NEWS BOMB