Αγώνας Καλαθοσφαίρισης σε Τροχοκάθισμα «Ο αθλητισμός μας ενώνει»

Το American International School in Cyprus, σε συνεργασία με την Επιτροπή Καλαθοσφαίρισης σε Τροχοκάθισμα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (Κ.Ο.Κ.), διοργανώνει εκδήλωση με τίτλο Αγώνας Καλαθοσφαίρισης σε Τροχοκάθισμα «Ο αθλητισμός μας ενώνει» το Σάββατο 18 Μαΐου, ώρα 14:30-17:00 στο Κλειστό Γήπεδο Κεραυνού Στροβόλου «Κώστας Παπαέλληνας». Η είσοδος είναι δωρεάν. 

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κύριου Νίκου Χριστοδουλίδη. 

Ο σκοπός της εκδήλωσης είναι η προώθηση του αθλήματος καλαθοσφαίρισης σε τροχοκάθισμα στο ευρύτερο κοινό, με απώτερο σκοπό την ανάπτυξή του και την οικονομική ενίσχυση των τεσσάρων σωματείων που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο αυτή τη στιγμή. 

Ο τίτλος «Ο αθλητισμός μας ενώνει» σημαίνει ότι ο αθλητισμός έχει τη δύναμη να ενώσει ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας, θρησκείας ή κοινωνικής θέσης. Στο πλαίσιο του αθλητισμού, οι άνθρωποι συναντιούνται, συνεργάζονται και ανταγωνίζονται μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα κοινό σημείο επαφής μέσω μίας κοινής εμπειρίας. Η αθλητική δραστηριότητα μπορεί να δημιουργήσει γέφυρες μεταξύ διαφορετικών κοινοτήτων και να προωθήσει την κοινωνική συνοχή και την κατανόηση. 

Το American International School in Cyprus (A.I.S.C.), είναι αγγλόφωνο ιδιωτικό σχολείο στη Λευκωσία. Προσφέρει αμερικανική και διεθνή πανεπιστημιακή προπαρασκευαστική εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής του προγράμματος International Baccalaureate για τα δύο τελευταία χρόνια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το σχολείο ανήκει στην Esol Education. 

Αποστολή του σχολείου είναι να αναπτύσσει δια βίου εκπαιδευόμενους μαθητές, να τους εφοδιάζει ώστε να πετύχουν ακαδημαϊκή αριστεία, να φροντίζουν την προσωπική τους ευημερία και να γίνουν υπεύθυνοι παγκόσμιοι πολίτες που επηρεάζουν θετικά τον κόσμο. Η εκπαίδευση στο American International School in Cyprus στοχεύει στην ολιστική ανάπτυξη του παιδιού, καλλιεργώντας την αίσθηση της αξίας, της ηγεσίας, της ακαδημαϊκής αριστείας και της ανεξαρτησίας. Οι μαθητές συμμετέχουν τακτικά σε πρωτοβουλίες κοινωνικής προσφοράς σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, που αποτελούν εμπειρίες ζωής που χτίζουν χαρακτήρα. Η εκπαίδευση στο AISC είναι πλούσια με ποικίλες μαθησιακές εμπειρίες και ευκαιρίες για προσωπικά επιτεύγματα. 

Το American International School in Cyprus εκφράζει τη βαθιά ευγνωμοσύνη του προς τους χορηγούς και τους υποστηρικτές της εκδήλωσης. Η υποστήριξη και χορηγία τους αποτελεί τον πυλώνα για την επιτυχία της εκδήλωσης, ενισχύοντας την αποστολή και τους στόχους της.  

Προωθώντας την Προσβασιμότητα: Η Συνεργασία Ablebook – Buyway365 για την Υπηρεσία Cashback μέσω AbleCard

Με χαρά ανακοινώνουμε μια σημαντική συνεργασία που αναπτύξαμε με την Buyway365 και παρουσιάζουμε μια νέα υπηρεσία που θα είναι διαθέσιμη για εσάς, στην εφαρμογή μας Ablebook.

Η συνεργασία μεταξύ της Ablebook και της Buyway365 αφορά την υπηρεσία Cashback μέσω της πλατφόρμας AbleCard. Συγκεκριμένα, η Ablebook παρέχει μια υπηρεσία εντός της εφαρμογής Ablebook που ονομάζεται AbleCard. Το AbleCard είναι μια κάρτα μέλους αποκλειστικά για άτομα με αναπηρίες (ΑμεΑ), όπου οι επιχειρήσεις που παρουσιάζονται στην εφαρμογή προσφέρουν επιπλέον προνόμια σε αυτά.. Η Buyway365 είναι μία έξυπνη εφαρμογή για κινητά, στην οποία οι χρήστες της επωφελούνται επιστροφή χρημάτων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου στην πιστωτική/χρεωστική κάρτα που χρησιμοποιήθηκε για πληρωμή των αγορών τους από συμβαλλόμενες επιχειρήσεις.

Έτσι, η υπηρεσία cashback που παρέχεται από την Buyway365 θα ενσωματωθεί με την υπηρεσία AbleCard από την Ablebook, με μία σημαντική διαφορά. Οι χρήστες με αναπηρία (ΑμεΑ) της εφαρμογής Ablebook θα εγγραφούν στην υπηρεσία AbleCard από την Buyway365. Οι πληροφορίες των χρηστών θα επαληθευτούν για να επιβεβαιωθεί ότι είναι πράγματι ΑμεΑ, και θα έχουν άμεση πρόσβαση στην παραπάνω υπηρεσία. Η διαφορά είναι ότι οι χρήστες ΑμεΑ της παραπάνω υπηρεσίας θα λαμβάνουν επιπλέον έκπτωση (μεγαλύτερο ποσοστό) από τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα AbleCard της Buyway365 σε σύγκριση με αυτό που παρέχεται στην εφαρμογή Buyway365.

Οδηγίες ενεργοποίησης AbleCard:

Βήμα 1: Κατεβάστε την εφαρμογή Ablebook.

Βήμα 2: Κάντε εγγραφή στην AbleCard και ανεβάστε την Ευρωπαϊκή Κάρτα Αναπηρίας ή την Μπλε Κάρτα Στάθμευσης Αναπήρων σας για έλεγχο δικαιούχου.

Βήμα 3: Αφού λάβετε επιβεβαιωτικό email ως εγκεκριμένο μέλος της AbleCard, κατεβάστε την εφαρμογή BuyWay365.

Βήμα 4: Χρησιμοποιήστε τον ειδικό κωδικό προώθησης (promo code): ABLE – Ενεργοποιήστε την κάρτα σας και αποκτήστε επιπλέον επιστροφή μετρητών.

Ο σκοπός της δημιουργίας αυτού του χαρακτηριστικού είναι η βελτίωση της προσβασιμότητας και της ευημερίας των ατόμων με αναπηρίες (ΑμεΑ) στην Κύπρο. Η συνεργασία μεταξύ της Ablebook και της Buyway365 στην υπηρεσία Cashback μέσω της υπηρεσίας AbleCard αποσκοπεί στο να προσφέρει επιπλέον προνόμια και εκπτώσεις στους χρήστες ΑμεΑ της εφαρμογής Ablebook. Το αποτέλεσμα είναι η προώθηση της προσβασιμότητας, η διευκόλυνση της καθημερινής ζωής των ΑμεΑ και η ενίσχυση της κοινωνικής τους συμπερίληψης.

Η αρχιτεκτονική της αναπηρίας: Μια συζήτηση με τον αρχιτέκτονα Ντέιβιντ Γκίσεν

Η επανεξέταση μιας πόλης από την οπτική γωνία της αναπηρίας είναι κάτι πολύ περισσότερο από τη δημιουργία ραμπών στα πεζοδρόμια, λέει ο αρχιτέκτονας David Gissen. Ως αρχιτέκτονας με χρόνια αναπηρία μιλά για την ανάγκη να επανεξετάσουμε τις αξίες που δομούν τις πόλεις μας και να επεκτείνουμε το βλέμμα μας πέρα από την ιδέα της προσβασιμότητας σε έννοιες που αφορούν τους δεσμούς της αναπηρικής κριτικής στην αρχιτεκτονική με τον περιβαλλοντισμό και με μεταποικιακές θεωρήσεις της πόλης.


Συνέντευξη στη Bella Okuya

Μετάφραση: Συντακτική ομάδα pass-world.gr


Ο David Gissen είναι καθηγητής Αρχιτεκτονικής και Ιστορίας της Πόλης στη Σχολή Σχεδιασμού Parsons του New School. Το νέο του βιβλίο H Αρχιτεκτονική της αναπηρίας: Κτίρια, πόλεις και τοπία πέρα από την προσβασιμότητα παρουσιάζει έναν νέο τρόπο σκέψης για την ιστορία της αρχιτεκτονικής και την αρχιτεκτονική θεωρία, ο οποίος θέτει στο επίκεντρο την αναπηρία και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε το καθημερινό δομημένο περιβάλλον.

Ο Ντέιβιντ Γκίσεν


Ερ: Μπορείτε να μας μιλήσετε λίγο για την έμπνευση πίσω από αυτό το βιβλίο;

Απ: Έχω περάσει ολόκληρη την καριέρα μου στον κόσμο της αρχιτεκτονικής ως άτομο με αναπηρία. Είμαι επιζών από παιδιατρικό καρκίνο των οστών, έκανα θεραπεία εδώ στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1980. Είμαι επίσης ακρωτηριασμένος.

Πήγα στην προπτυχιακή αρχιτεκτονική σχολή ως άτομο με αναπηρία, ήμουν εν μέρει σε αναπηρικό καροτσάκι και με πατερίτσες τότε. Πήγα σε κολέγιο, έκανα διδακτορική διατριβή, ήμουν επιμελητής, επαγγελματίας, ασκούμενος αρχιτέκτονας και στη συνέχεια επέστρεψα στη σχολή για να γίνω ακαδημαϊκός.

Ως κάποιος με μακρά καριέρα στον κόσμο της αρχιτεκτονικής πιστεύω ότι οι ιδέες σχετικά με την εξασθένιση, την αναπηρία και τη σωματική αδυναμία είναι πολύ πιο σύνθετες από το να κάνουμε απλώς τα κτίρια πιο προσβάσιμα.

Ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε για την αρχιτεκτονική ιστορία, οι αρχιτεκτονικές ιδέες για τη φύση και το περιβάλλον, ο τρόπος με τον οποίο οι αρχιτέκτονες δημιουργούν και σχεδιάζουν μέσω της αρχιτεκτονικής μορφής και ο τρόπος με τον οποίο οι πόλεις αστικοποιούνται και κατασκευάζουν κτίρια, είναι όλα μπλεγμένα με ιδέες σχετικά με την ικανότητα, την εξασθένιση και την αναπηρία.

Ήθελα να αναπτύξω αυτό που θα αποκαλούσα αρχιτεκτονική θεωρία της αναπηρίας και όχι απλώς να επικεντρωθώ στο να κάνω την αρχιτεκτονική πιο πρακτική για τα άτομα με αναπηρία.

Το είδος της γραφής που ονομάζεται αρχιτεκτονική θεωρία ερμηνεύει την αρχιτεκτονική ιστορία, την αισθητική της κατασκευής και τις έννοιες για τη φύση και το περιβάλλον. Στόχος μου ήταν να παράσχω μια κριτική από τη σκοπιά της αναπηρίας σε όλα αυτά τα θέματα, ιδίως στον τρόπο με τον οποίο διδάχθηκα, ενθαρρύνθηκα να εξασκηθώ και ενθαρρύνθηκα να διδάξω αυτές τις ιδέες. Η συγγραφή αυτού του βιβλίου μου επέτρεψε να εκφράσω τις σκέψεις που είχα εδώ και πολύ καιρό σε έναν τόμο.

Ερ: Θα μπορούσατε να μιλήσετε περισσότερο για μια έννοια-κλειδί στο βιβλίο, την “αστικοποίηση της αναπηρίας” [urbanization of impairment], και πώς σχετίζεται με αυτή τη θεωρία;

Απ: Συνήθως, η σύγχρονη κριτική των πόλεων για την αναπηρία επικεντρώνεται στη διασφάλιση μεγαλύτερης πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στην κυκλοφορία μέσα στους αστικούς χώρους, όπως τα πεζοδρόμια, οι δρόμοι και οι δημόσιοι χώροι. Όλα αυτά, φυσικά, είναι εξαιρετικά σημαντικά.

Ωστόσο, στο κεφάλαιό μου “Η αστικοποίηση της αναπηρίας”, αναρωτιέμαι αν η κριτική από τη σκοπιά της αναπηρίας στη σύγχρονη πόλη θα πρέπει να στοχεύει απλώς στην πρόσβαση στην πόλη όπως είναι. Ή αν θα πρέπει να επανεξετάσει κάποιες από τις αξίες που ενσωματώνονται στους αστικούς χώρους;

Jon Tyson/Unsplash


Για παράδειγμα, πολλές πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, διαχειρίζονται το νερό με βάση την ευρωπαϊκή αντίληψη της υδρολογικής διαχείρισης. Οι πρόσφατες καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις στη Νέα Υόρκη ανέδειξαν τους περιορισμούς του δυτικού μας μοντέλου των σκληρά στρωμένων δρόμων με κράσπεδα. Υπάρχουν διάφορες περιβαλλοντικές κριτικές για τους δρόμους και τα πεζοδρόμια που υποστηρίζουν εναλλακτικές προσεγγίσεις διαχείρισης των αστικών λυμάτων.

Υπάρχει μια ευκαιρία για τα άτομα με αναπηρία να σχηματίσουν συμμαχίες με περιβαλλοντολόγους και μεταποικιακούς θεωρητικούς της πόλης που επαναπροσδιορίζουν τους δρόμους. Η επανεξέταση της κυκλοφορίας στους αστικούς χώρους θα μειώσει πιθανότατα τα εμπόδια που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία και θα εισάγει μια πιο σύνθετη προσέγγιση στον τρόπο με τον οποίο οραματίζονται τις πόλεις.

Ο ακτιβισμός για την αναπηρία συχνά παραβλέπει επίσης πώς η πλοήγηση στην πόλη διέπεται από προκαθορισμένες ιδέες σχετικά με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και τους νόμους περί καταπατήσεων.

Για παράδειγμα, όταν περπατώ στη Long Street στη Νέα Υόρκη –η οποία έχει μήκος 950 πόδια– και συναντώ ένα πέρασμα μεταξύ δύο πολυκατοικιών ή κτιρίων που θα έκανε το ταξίδι μου πιο προσβάσιμο, συχνά βλέπω πινακίδες “απαγορεύεται η καταπάτηση”, που εμποδίζουν τη δυνατότητα να περάσω.

Αυτό με αναγκάζει να κάνω μια μεγαλύτερη διαδρομή γύρω από το τετράγωνο. Πρόκειται για ένα απλό παράδειγμα, αλλά υπογραμμίζει ότι ενώ πολλοί συγγραφείς με αναπηρία εστιάζουν στα πεζοδρόμια που καθορίζουν την κίνησή μας μέσα στις πόλεις -κάτι που φυσικά είναι σε ένα βαθμό αληθές- είναι κυρίως τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, οι διευκολύνσεις και οι νόμοι περί καταπάτησης που υπαγορεύουν την αστική πλοήγηση και καθορίζουν την τοποθέτηση των πεζοδρομίων.

Η κριτική της πόλης από την πλευρά της αναπηρίας για την οποία γράφω επεκτείνεται πέρα από τη φυσική υποδομή και εμβαθύνει στις αξίες που είναι ριζωμένες στον αστικό χώρο και θέτει υπό αμφισβήτηση ιδέες σχετικά με την ιδιοκτησία, την αστική κίνηση, την υδρολογία και τον περιβαλλοντισμό.

Από τη δική μου οπτική γωνία, αυτό ενέχει τη δυνατότητα για έναν εκτεταμένο πολιτικό διάλογο που υπερβαίνει το πεδίο εφαρμογής της προσβασιμότητας.

Josh Appel/Unsplash


Eρ: Αφού διάβασα τις ιδέες σας για το “φυσικό” -ή αυτό που θεωρούμε “φυσικό”- είδα το περιβάλλον μου με διαφορετικό τρόπο. Τι σημαίνει όταν λέτε ότι “η φύση παράγεται”;

Απ: Ξεκίνησα την αρχιτεκτονική μου καριέρα με έντονο ενδιαφέρον για τον αρχιτεκτονικό περιβαλλοντισμό, γνωστό και ως πράσινο κίνημα στην αρχιτεκτονική, περιβαλλοντικό κίνημα στην αρχιτεκτονική ή βιώσιμη αρχιτεκτονική.

Με την πάροδο του χρόνου, απογοητευόμουν όλο και περισσότερο από το κίνημα αυτό. Περίπου δύο δεκαετίες αργότερα, συνειδητοποίησα ότι η απογοήτευσή μου συνδεόταν με αυτό που θα περιέγραφα ως μια μορφή “ήπιας ευγονικής” – ή μια υπερβολική έμφαση στην αξιοποίηση της ικανότητας που συναντούσα σε συναντήσεις, όπου οι αρχιτέκτονες πρότειναν την αλλαγή των δομικών υλικών για να “αναζωογονήσουν” τους ανθρώπους. Ορισμένοι πρότειναν ακόμη και τον σχεδιασμό γραφειακών κτιρίων για την ενίσχυση της υγείας των εργαζομένων και τη μείωση των ημερών ασθένειας, εξασφαλίζοντας την απόδοση της επένδυσης μέσω της χρήσης πιο υγιεινών υλικών.

Με προβλημάτισε η αξιολόγηση των στοιχείων της φύσης αποκλειστικά με βάση τις ικανότητές τους, ιδίως η έννοια της βιοϊκανότητας. Για παράδειγμα, τα δέντρα θεωρήθηκαν “καλά” επειδή απορροφούν άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο, και ορισμένα είδη οστρακοειδών εκτιμήθηκαν για την ικανότητά τους να καθαρίζουν τα νερά των αστικών ποταμών. Ως κάποιος που συχνά αισθάνεται ανίκανος, αναρωτήθηκα ποιος υπερασπίζεται τις “αδύναμες” πτυχές της φύσης.

Στη συνέχεια διάβασα το Concrete and Clay του γεωγράφου Matthew Gandy. Επικεντρωνόταν στο πώς οι πόλεις παράγουν τη φύση τόσο ως φυσική οντότητα –όπως το Σέντραλ Παρκ, ένα πλήρως σχεδιασμένο τοπίο– όσο και ως ιδέα, αποτιμώντας συγκεκριμένες πτυχές της φύσης σύμφωνα με τις απαιτήσεις μιας βιομηχανικής καπιταλιστικής κοινωνίας.

Το βιβλίο ήταν τόσο διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο απασχολούσε το περιβαλλοντικό κίνημα στην αρχιτεκτονική. Έκανα αίτηση για να γίνω διδακτορικός φοιτητής του Gandy και πέρασα έξι με επτά χρόνια συνεργαζόμενος μαζί του.

Η αρχιτεκτονική της αναπηρίας επανεξετάζει μεγάλο μέρος αυτού του λόγου, αλλά από τη σκοπιά μιας αναπηρικής κριτικής. Ξεκινάω το βιβλίο, η Αρχιτεκτονική της αναπηρίας, με μια συζήτηση για τα εθνικά πάρκα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως για το Γιοσέμιτι. Τα εθνικά πάρκα όπως το Γιοσέμιτι είναι κατασκευασμένοι χώροι, σχεδιασμένοι για να προσφέρουν συγκεκριμένες αισθητικές ιδιότητες και εμπειρίες στους επισκέπτες.

Οι παλαιότεροι κάτοικοι, οι αυτόχθονες Αμερικανοί -που ζούσαν εκεί για χιλιάδες χρόνια- κατοικούσαν σε ένα πολύ διαφορετικό τοπίο, που θα έμοιαζε περισσότερο με γεωργικό τοπίο παρά με την ιδέα της άγριας φύσης που έχει ενσωματωθεί σε αυτό τα τελευταία 100 έως 150 χρόνια.

Τα τελευταία είκοσι με τριάντα χρόνια, υπήρξε σημαντικός ακτιβισμός για την αύξηση της προσβασιμότητας σε αυτά τα εθνικά πάρκα. Ένα από τα ερωτήματα που θέτω είναι κατά πόσον η υπεράσπιση της αύξησης της προσβασιμότητας στα εθνικά πάρκα είναι ο σωστός δρόμος για την ηγεσία της αναπηρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Γιατί αυτοί οι ηγέτες δεν εξετάζουν το ενδεχόμενο να σχηματίσουν συμμαχίες με εκείνους που επανεκτιμούν την ιστορία αυτών των χώρων, αναζητώντας τρόπους να συνυφάνουν τη γη, τα τοπία και τους πόρους με τις έννοιες της επανόρθωσης και με άλλα είδη πολιτικής;

[…]


Απόσπασμα από το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Public Seminar.

Ο David Gissen είναι Καθηγητής Αρχιτεκτονικής και Ιστορίας της Πόλης στη Σχολή Σχεδιασμού Parsons της Νέας Σχολής.

Η Bella Okuya είναι υποψήφια MFA στη φωτογραφία στο Parsons School of Design.

Η Ablebook Βραβεύτηκε στα Βραβεία Νεολαίας 2024 για την Εξάλειψη Κοινωνικών Διακρίσεων

Με υπερηφάνεια και χαρά ανακοινώνουμε την βράβευση της Ablebook στα Βραβεία Νεολαίας 2024 του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου, στην κατηγορία “Εξάλειψη Κοινωνικών Διακρίσεων”.

Το βραβείο αυτό αναγνωρίζει τη δέσμευση και την αφοσίωση της Ablebook στην προώθηση της προσβασιμότητας μέσω της τεχνολογίας. Η Ablebook σχεδιάστηκε από την αρχή με τον στόχο να διευκολύνει τη ζωή ατόμων με αναπηρία, προσφέροντας μια πλατφόρμα που είναι προσιτή και εύχρηστη για όλους.

Η διάκριση αυτή είναι αποτέλεσμα της συνεχούς προσπάθειας της ομάδας μας να κάνει την κοινωνία πιο προσιτή και προσβάσιμη για όλους, ανεξαρτήτως των διαφορετικών αναγκών και δεξιοτήτων τους.

Η Ablebook θέλει να ευχαριστήσει τον Οργανισμό Νεολαίας Κύπρου για αυτήν την τιμή, καθώς και τους χρήστες και τους συνεργάτες της για τη στήριξή τους. Είναι μεγάλη μας χαρά που μπορέσαμε να μοιραστούμε αυτήν την σημαντική στιγμή μαζί σας στην Τελετή Βράβευσης που πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου 2024, στο Ξενοδοχείο Χίλτον στη Λευκωσία.

Επίσης, επιθυμού να ευχαριστήσουμε όλους τους χρήστες και τους συνεργάτες μας που μας έχουν υποστηρίξει και εμπιστευθεί την Ablebook. Χωρίς εσάς, αυτή η επίτευξη δεν θα ήταν ποτέ δυνατή.

Κατερίνα Σαράντη: «Το λέω με υπερηφάνια ότι ανήκω στο αναπηρικό κίνημα»

Στο σημερινό επεισόδιο Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια φιλοξενώ την πρωταθλήτρια παρατριάθλου, Κατερίνα Σαράντη, που γεννήθηκε με ημιμέλεια κνήμης άμφω τελικής, αφού κατά την εμβρυογέννηση, τα πόδια της από τα γόνατα και κάτω αναπτύσσονται ημιτελώς. Από τότε που ήταν βρέφος μέχρι τα 18 της υποβλήθηκε σε δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις. 

Η Κατερίνα Σαράντη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρόδο και από μικρή της άρεσε ο αθλητισμός. Στο σχολείο, κάποιος γυμναστής της την συμβούλευσε να πάρει απαλλαγή από το μάθημα της Γυμναστικής, γιατί θα της έριχνε τον μέσο όρο των βαθμών της. Στα 17 της και μετά από ένα ταξίδι στη Φινλανδία, συνειδητοποίησε ότι μπορεί να κάνει όποιο άθλημα ήθελε, ακριβώς όπως όλοι οι άλλοι.

Σήμερα σπουδάζει Ιατρική και είναι πρωταθλήτρια παρατρίαθλου, ονειρεύεται έναν κόσμο και μια Ελλάδα με ευκολίες και προσβασιμότητα για τα άτομα με αναπηρία, ακριβώς όπως γίνεται στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις.

Κατερίνα Σαράντη: «Το να βγεις έξω στον δρόμο στην Ελλάδα με αμαξίδιο είναι ένας Γολγοθάς με εμπόδια».

Πώς πρέπει να αναφέρεται ο κόσμος σε εκείνη αλλά και στα υπόλοιπα άτομα με αναπηρία;

«Οι αναφορές σε εμάς ως άτομα με ειδικές δεξιότητες είναι μισαναπηρικές. Δεν είναι θέμα τι πιστεύει για εμάς ο καθένας, οι λέξεις έχουν τη σημασία τους. Το λέω με περηφάνια, ότι ανήκω στο αναπηρικό κίνημα». 

«Πολλοί άνθρωποι βλέπουν τα δικαιώματά μας ως πολυτέλεια, είναι υποχρέωση ενός κράτους ισονομίας να μας τα παρέχει». 

Το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας ανακοινώνει την παγκύπρια επέκταση του προγράμματος «Κοινωνικός Λειτουργός της Γειτονιάς»

Σε παγκύπρια επέκταση του προγράμματος «Κοινωνικός Λειτουργός της Γειτονιάς» προχωρεί το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας.

Το πρόγραμμα, που εντάσσεται στο Έργο «Αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας», το οποίο υλοποιείται στο πλαίσιο του Προγράμματος Πολιτικής Συνοχής «ΘΑλΕΙΑ 2021-2027» με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζεται από το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας από τον Απρίλιο του 2023, σε πιλοτική βάση, σε οκτώ Δήμους και Κοινότητες Ορεινών Περιοχών, με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα, τα οποία παρουσίασε σήμερα η Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας κα Μαριλένα Ευαγγέλου σε συνάντησή της με τον Πρόεδρο της Ένωσης Δήμων κ. Ανδρέα Βύρα και τον Πρόεδρο της Ένωσης Κοινοτήτων κ. Ανδρέα Κιτρομηλίδη.

Στις δηλώσεις της η Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας ανέφερε ότι το πρόγραμμα του «Κοινωνικού Λειτουργού της Γειτονιάς» έχει αγκαλιαστεί από τους πολίτες και ο στόχος για τον οποίον έχει δημιουργηθεί φαίνεται να έχει επιτευχθεί. Στόχος του προγράμματος, όπως ανέφερε η κα Ευαγγέλου, είναι η αμεσότητα στην ανταπόκριση των αναγκών των πολιτών, έτσι ώστε να έρθουμε πιο κοντά στις ανάγκες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος και να ανταποκρινόμαστε καλύτερα και πιο άμεσα σε αυτές.

Μέσα από αυτό το πρόγραμμα, σύμφωνα με την κα Ευαγγέλου, έχει αναδειχθεί και αποδειχθεί εμπράκτως ότι οι συνέργειες, ειδικότερα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Κράτος ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στις κοινωνικές υπηρεσίες, είναι πάρα πολύ σημαντικές και καίριες, διότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο εγγύτερος θεσμός προς τους πολίτες. Δήλωσε, τέλος, βέβαιη ότι θα υπάρξει ανταπόκριση και από άλλους Δήμους και Κοινότητες.

(ΜΘ/ΕΠ/ΜΣ)

Η διασύνδεση αναπηρικού με ΕΕΕ έχει στρεβλώσεις, λέει η Επίτροπος Διοικήσεως

«Οι δημόσιες υπηρεσίες να καταλήγουν σε εύλογες λύσεις και να αποφεύγουν την οποιαδήποτε ταλαιπωρία των πολίτων»

Η διασύνδεση της καταβολής αναπηρικού επιδόματος με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δημιουργεί στρεβλώσεις, αναφέρει σε έκθεσή της η Επίτροπος Διοικήσεως Μαρία Στυλιανού Λοττίδη, σημειώνοντας παράλληλα ότι οι δημόσιες υπηρεσίες, και ιδίως αυτές που έχουν ταχθεί να υπηρετούν τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, θα πρέπει να επιδιώκουν, στα πλαίσια της διακριτικής τους ευχέρειας, να καταλήγουν σε εύλογες λύσεις και να αποφεύγουν την οποιαδήποτε ταλαιπωρία των πολίτων.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει “η ΧΧ, στις 28 Ιουλίου 2022, υπέβαλε παράπονο κατά της Υπηρεσίας Διαχείρισης Επιδομάτων Πρόνοιας (ΥΔΕΠ), σε σχέση με παράλειψη λήψης απόφασης επί της αίτησής της για παροχή Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (Ε.Ε.Ε.) – Αναπηρικού Επιδόματος”.

Στις διαπιστώσεις της έκθεσης αναφέρεται ότι ο σύζυγος της παραπονούμενης, ο οποίος είναι καρκινοπαθής με πολύ επιβαρυμένη κατάσταση υγείας, στις 15 Δεκεμβρίου 2020 υπέβαλε αίτηση για ΕΕΕ. Η αίτηση απορρίφθηκε δεκατρείς μήνες αργότερα. Ένσταση κατά της απόρριψης δεν εξετάστηκε επειδή κρίθηκε εκπρόθεσμη.

Στο μεταξύ, αίτηση για ΕΕΕ υποβλήθηκε και από την ίδια την παραπονούστα πλαίσια της οποίας η παραπονούμενη παραπέμφθηκε στο ΤΚΕΑΑ για αξιολόγηση αναπηρίας και κρίθηκε ως άτομο με αναπηρία και δικαιούχος ΕΕΕ και αναπηρικού επιδόματος. Η εν λόγω αίτηση δεν φαίνεται να εξετάστηκε ποτέ από την ΥΔΕΠ, ούτε η παραπονούμενη ή το Γραφείο μας έλαβε οποιαδήποτε σχετική πληροφόρηση.

«Και εάν όμως είχε εξεταστεί, πιθανόν να απορριπτόταν για τον ίδιο λόγο που είχε απορριφθεί και η αίτηση του συζύγου της, δηλαδή λόγω αποξένωσης ακίνητης ιδιοκτησίας, η οποία δεν κρίθηκε από την ΥΔΕΠ ως επιβεβλημένη ή αναγκαία», αναφέρεται.

Η αποξένωση όμως, σημειώνεται στην έκθεση, αφορούσε στην ταράτσα της κυρίας οικίας της παραπονούμενης που παραχωρήθηκε στην κόρη της, για σκοπούς ανέγερσης δικής της οικίας, και όχι για οποιοδήποτε άλλο λόγο και την απόλαυση οποιουδήποτε οφέλους.

«Είναι προφανές πως σε περίπτωση που η παραπονούμενη δεν είχε προχωρήσει στην εν λόγω δωρεά προς την κόρη της με την υπογραφή για άδεια οικοδομής, η ακίνητη ιδιοκτησία η οποία θα κατείχε θα ήταν και πάλι, μόνο η κύρια κατοικία της, δεδομένου ότι η ταράτσα της δεν αποτελεί ξεχωριστή ακίνητη ιδιοκτησία και, επομένως, η παραπονούμενη θα πληρούσε τους όρους της νομοθεσίας περί παροχής ΕΕΕ», αναφέρεται.

«Από τα πιο πάνω, προκύπτει κατ’ αρχάς ότι η ΥΔΕΠ παραβίασε τη νομική υποχρέωσή της να εξετάσει την αίτηση της παραπονούμενης και μάλιστα εντός εύλογου χρόνου, γεγονός που συνεπάγεται παράλειψη οφειλομένης νόμιμης ενέργειας και κατ’ επέκταση παραβίαση της αρχής της νομιμότητας», προστίθεται.

Δεδομένου, μάλιστα, σημειώνεται, ότι η παραπονούμενη είναι άτομο με αναπηρίες, η παράλειψη εξέτασης και αξιολόγησης της αίτησής της για οικονομική στήριξη από το κράτος συνεπάγεται και παραβίαση του δικαιώματός της σε επαρκές επίπεδο ζωής και κοινωνική προστασία, όπως αυτό κατοχυρώνεται στη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες.

«Κρίνω σκόπιμο, στο σημείο αυτό, να επαναλάβω τη θέση μου ότι η διασύνδεση της καταβολής αναπηρικού επιδόματος με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δημιουργεί στρεβλώσεις, όπως αυτήν που διαπιστώνεται στην παρούσα περίπτωση, και οδηγεί συχνά στη στέρηση από τα άτομα με αναπηρίες ενός βασικού επιπέδου προστασίας που θα τα βοηθά να απολαμβάνουν συγκρίσιμο επίπεδο ζωής με αυτό των ανθρώπων χωρίς αναπηρίες και θα τα προστατεύουν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό», αναφέρει η Επίτροπος Διοίκησης στην έκθεσή της.

Αναμένω, συναφώς, προσθέτει, ότι με τη νομοθεσία, η οποία ετοιμάζεται αυτή τη στιγμή από το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, σε διαβούλευση με την Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων, θα διασφαλιστεί η δημιουργία ενός νέου πλαισίου που θα εγγυάται και θα προστατεύει στο μέγιστο το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες σε επαρκές επίπεδο ζωής και κοινωνική προστασία.

Όσον αφορά στο γεγονός ότι η παραχώρηση από την παραπονούμενη στην κόρη της της ταράτσας της κύριας οικίας της κρίθηκε από την ΥΔΕΠ ως μη επιβεβλημένη/αναγκαία αποξένωση ακίνητης περιουσίας και θεωρήθηκε ως λόγος απόρριψης της αίτησης του συζύγου της, «αφενός διαφαίνεται μια πεπλανημένη αντίληψη στο τι συνιστά αποξένωση περιουσίας εφόσον η ταράτσα δεν διαχωρίζεται απο το υπόλοιπο ακίνητο,όταν μάλιστα παραχωρείται ως συγκατάθεση για ανέγερση οικείας απο κατιόντες (κόρη) του δικαιούχου, αφετέρου συνιστά μία ιδιαίτερα αυστηρή ερμηνεία της σχετικής νομοθεσίας, η οποία παραβιάζει τόσο το πνεύμα του περί Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Γενικότερα περί Κοινωνικών Παροχών Νόμου, ο οποίος αποσκοπεί στη στήριξη των κοινωνικά αδύναμων ομάδων, όσο και τις αρχές της χρηστής διοίκησης, που επιβάλλουν στα διοικητικά όργανα, να ενεργούν σύμφωνα με το περί δικαίου αίσθημα, ώστε κατά την εφαρμογή των σχετικών νομοθετικών διατάξεων σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση να αποφεύγονται ανεπιεικείς και άδικες λύσεις».

«Επαναλαμβάνω, δε, αυτό που υποδείχθηκε και πιο πάνω, ότι δηλαδή εάν η παραπονούμενη δεν είχε προχωρήσει στην εν λόγω δωρεά, η ακίνητη ιδιοκτησία η οποία θα κατείχε θα ήταν και πάλι μόνο η κύρια κατοικία της, δεδομένου ότι η ταράτσα της δεν αποτελεί ξεχωριστή ακίνητη ιδιοκτησία, και επομένως θα πληρούσε τους όρους της νομοθεσίας περί παροχής ΕΕΕ», σημειώνει η κ. Λοττίδη.

Επίσης, προσθέτει, αποτελεί συνήθη πρακτική στην κυπριακή πραγματικότητα η ταράτσα ενός σπιτιού να παραχωρείται από τους γονείς στα παιδιά τους για ανέγερση κατοικίας και είναι πολύ σπάνιο αυτή να πωληθεί σε τρίτους.

«Υπό το φως των πιο πάνω, κρίνω σκόπιμο να υπογραμμίσω ότι οι δημόσιες υπηρεσίες, και ιδίως αυτές που έχουν ταχθεί να υπηρετούν τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, θα πρέπει να επιδιώκουν, στα πλαίσια της διακριτικής τους ευχέρειας, να καταλήγουν σε εύλογες λύσεις και να αποφεύγουν την οποιαδήποτε ταλαιπωρία των πολίτων. Θα πρέπει να εφαρμόζουν το νόμο εξατομικευμένα, λαμβάνοντας τα πραγματικά περιστατικά κάθε περίπτωσης προς όφελος των πολιτών», επισημαίνει.

Στην προκειμένη περίπτωση, σημειώνει, η ΥΔΕΠ απέτυχε να ανταποκριθεί στα πιο πάνω, καθότι δεν έλαβε υπόψη πραγματικά γεγονότα και δη ότι η «αποξένωση» περιουσίας δεν αποτελεί στην ουσία αποξένωση αλλά παραχώρηση στην θυγατέρα του ζεύγους την «ταράτσα» για ανέγερση δίκης της κατοικίας, ενεργώντας υπο πλάνη.

Η Επίτροπος εισηγείται προς άρση της οποιασδήποτε πλάνης και αδικίας όπως εντός ενός μήνα η αίτηση της παραπονούμενης και του συζύγου της για παροχής ΕΕΕ, αναπηρικού επιδόματος και επιδόματος φροντίδας, εξεταστούν ή/και εξεταστούν εκ νέου, λαμβανομένων υπόψη των πιο πάνω διαπιστώσεων, με σκοπό την παροχή προς αυτήν των επιδομάτων για τα οποία αυτοί είναι δικαιούχοι.

Υπογραμμίζει ότι πρόκειται για ένα ζευγάρι ατόμων που ο μεν σύζυγος είναι καρκινοπαθής με βεβαρυμμένη υγεία, η δε σύζυγος είναι άτομο με σοβαρή κινητική δυσκολία, πιστοποιημένη απο το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης.

«Έχουν, συνεπώς, τόσο αυξημένες οικονομικές ανάγκες, όσο και ανάγκη για παροχή κατ’ οίκον φροντίδας», αναφέρεται.

Πηγή: ΚΥΠΕ

Κυβερνητική βούληση για αποσύνδεση των επιδομάτων αναπηρίας από το ΕΕΕ-Ζητείται νέα πολιτική

Υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση για διαμόρφωση ειδικής νομοθεσίας για άτομα με αναπηρία, ώστε να αποσυνδεθούν τα επιδόματα από το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ΕΕΕ), ανέφερε η Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας Μαριλένα Ευαγγέλου, κατά τη συζήτηση του θέματος στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εργασίας.

Όπως ανέφερε η κα. Ευαγγέλεου έγινε ήδη μια πρώτη συνάντηση με την Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων (ΚΥΣΟΑ) και αρχές Μαρτίου θα συνεχιστεί η διαβούλευση, ώστε να ρυθμίζονται συνολικά ζητήματα κοινωνικής συμπερίληψης, αποκατάστασης, συμμετοχής και ζητήματα κοινωνικών παροχών και υπηρεσιών. Σημείωσε ότι θα πρόκειται για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας και ότι έχει την προσωπική της προσοχή, χαρακτηρίζοντας σημαντική την αποσύνδεση των παροχών σε αναπήρους από τη νομοθεσία από το ΕΕΕ.

Είπε ακόμα ότι η διαβούλευση είναι ζωντανή, ουσιαστική, σε εξέλιξη και αναμένονται αναλυτικότερες εισηγήσεις της ΚΥΣΟΑ μέσα από τις οποίες θα συνεχιστεί η διαβούλευση.

Από πλευράς του ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εργασίας, Βουλευτής του ΑΚΕΛ Ανδρέας Καυκαλιάς, ανέφερε ότι με το τέλος της συζήτησης και η Βουλή θα σηκώσει το βάρος της ευθύνης για να προχωρήσουν.

Ο Πρόεδρος της ΚΥΣΟΑ Χριστάκης Νικολαΐδης ανέφερε ότι το θέμα χρονίζει από το 2014 όταν προχώρησε η προηγούμενη Κυβέρνηση με το ΕΕΕ και τα άτομα με αναπηρία έχασαν σχεδόν το 40% των υποστηρικτικών δικαιωμάτων που λάμβαναν από το κράτος.

Σημείωσε ότι πολλές φορές υποβάλλουν αναλυτικές προτάσεις για το θέμα και ότι η Υφυπουργός τους έπεισε ότι υπάρχει καλή διάθεση και υπάρχει καλή επικοινωνία. Εξέφρασε την επιθυμία να προχωρήσει η διαβούλευση και ανέφερε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τούς κάλεσε να υποβάλουν τις εισηγήσεις τους εντός τριών μηνών. Πρόσθεσε ότι έχουν υποβάλει ένα προσχέδιο εισηγήσεων στην Υφυπουργό και ετοιμάζεται τώρα ένα ολοκληρωμένο υπόμνημα.

Ανέφερε επίσης ότι το αίτημά τους είναι να αυξηθεί κατά 60 εκ. ευρώ ο προϋπολογισμός του κράτους για τη στήριξη των ατόμων με αναπηρίες. Χωρίς τις νομοθεσίες, πρόσθεσε, η Κύπρος θα μείνει πίσω και η τελευταία χώρα στην Ευρώπη.

Εκ μέρους της Παγκύπριας Οργάνωσης Αποκατάστασης Αναπήρων, ο Στέλιος Θεοφίλου κάκισε το γεγονός ότι η πολιτεία αναμένει από αυτούς να φέρουν νομοθεσία, ενώ ούτε ένα δημόσιος υπάλληλος όπως είπε, δεν εργάστηκε για το θέμα. Κάλεσε επίσης τους βουλευτές να φέρουν προτάσεις νόμου για το θέμα.

Η Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας αντέταξε ότι θα ήταν πιο εύκολο να γίνει ένα νομοσχέδιο με βάση τα οικονομικά δεδομένα, ωστόσο, όπως είπε επιθυμούν να λάβουν υπόψη τα άτομα με αναπηρίες για αυτό προχωρούν στη διαβούλευση με την ΚΥΣΟΑ.

Αριθμός οργανώσεων ατόμων με αναπηρία τοποθετήθηκαν στην Επιτροπή, ζητώντας μια νέα πολιτική επιδομάτων στη βάση της σχετικής σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών και τόνισαν ότι η νέα νομοθεσία δεν πρέπει σε τίποτε να θυμίζει το ΕΕΕ. Σημείωσαν επίσης ότι τα σημερινά επιδόματα δεν διασφαλίζουν το βιοτικό τους επίπεδο.

Ο Πρόεδρος της Οργάνωση Παραπληγικών Κύπρου Δημήτρης Λαμπριανίδης σημείωσε ότι εν αναμονή της νέας νομοθεσίας που θα πάρει καιρό, θα πρέπει να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις στις πρόνοιες του ΕΕΕ για να διευρυνθούν κάποιες παροχές.

Σημαντική ήταν και η παρέμβαση ατόμων με ψυχικές παθήσεις όπως το σύνδρομο ΔΕΠΥ, που τόνισαν την ανάγκη να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και οι μη ορατές ψυχικές αναπηρίες, ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες, ώστε να αντιμετωπιστούν και να μην υπάρχει στη συνέχεια υψηλότερο κόστος για την κοινωνία.

Σε δηλώσεις ο Πρόεδρος της Επιτροπής, Ανδρέας Καυκαλιάς ανέφερε ότι η τοποθέτηση της Υφυπουργού για ισχυρή πολιτική βούληση από πλευράς Κυβέρνησης καταγράφεται στα θετικά ωστόσο, όπως είπε, θα πρέπει να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη και να προχωρήσουν οι διαβουλεύσεις με το αναπηρικό κίνημα, ώστε να κατατεθεί το συντομότερο δυνατό το νομοσχέδιο. Είπε επίσης ότι η Επιτροπή θα εξετάζει το θέμα ανά διμηνία για να διαπιστώσει αν υπάρχει πρόοδος.

Η Βουλευτής του ΔΗΣΥ Φωτεινή Τσιρίδου είπε ότι θα ήταν καλό το Υφυπουργείο όπου μπορεί να κάνει και διαβούλευση με οργανώσεις που αισθάνονται ότι δεν λαμβάνονται σημαντικά υπόψη. Σημείωσε επίσης ότι είναι σημαντικό αυτό που θα προσφέρεται για κάθε αναπηρία να αντικατοπτρίζει το πρόβλημα του καθενός. Ανέφερε ακόμα ότι είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι μη εμφανείς αναπηρίες ώστε να μην γίνουν στο μέλλον σοβαρότερες.

Ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Χρίστος Σενέκκης εξέφρασε συγκλονισμό από τις βιωματικές εμπειρίες και το μεγαλείο της ψυχής των ατόμων με αναπηρίες. Πρόσθεσε ότι θεωρούν πως με τη διαβούλευση γίνεται το αποφασιστικό βήμα για κατοχύρωση των δικαιωμάτων αξιοπρεπούς διαβίωσής τους.

Ο Βουλευτής της ΕΔΕΚ Ανδρέας Αποστόλου ανέφερε ότι για πρώτη φορά υπάρχει τόσο μεγάλη αισιοδοξία για κατάληξη και πρόσθεσε ότι η Υφυπουργός πέτυχε να πείσει ότι το εννοούν ότι θα καταλήξουν και για αυτό ξεκίνησε ένα δομημένος διάλογος. Ανέφερε ακόμα ότι η νέα νομοθεσία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις εξατομικευμένες ανάγκες του κάθε ατόμου με αναπηρία. Είπε ακόμα ότι στο μεσοδιάστημα θα πρέπει να διορθωθούν κάποιες στρεβλώσεις, ενώ χρειάζεται και διαβούλευση με άλλα συναρμόδια Υπουργεία όπως το παιδείας και το υγείας για θέματα υπηρεσιών προς τα άτομα με αναπηρίες.

Ο Βουλευτής της ΔΗΠΑ Μαρίνος Μουσιούττας χαιρέτησε την προσπάθεια της Κυβέρνησης και είπε ότι θα πρέπει να μπουν κάποια σταθερά χρονοδιαγράμματα και να τηρηθούν. Εκτίμησε ότι το θέμα μπορεί να έχει σύντομα αίσιο τέλος.

Ο βουλευτής του ΕΛΑΜ Σωτήρης Ιωάννου εξέφρασε την ελπίδα για αίσιο τέλος σε ένα θέμα που χρονίζει. Παράλληλα είπε ότι δεν χρειάζεται να το πουν οι οποιεσδήποτε οργανώσεις για να εφαρμοστεί η σχετική σύμβαση του ΟΗΕ που δεν εφαρμόζεται σήμερα σε σχέση με τα άτομα με αναπηρίες. Είπε ακόμα ότι οι βαθμοί αναπηρίας είναι ένα σύστημα ισοπεδωτικό που δεν αξιολογεί τις ανάγκες του κάθε ατόμου με αναπηρία.

Πηγή: ΚΥΠΕ

Θα μελετήσουν αναγνώριση γονιών ως φροντιστών ατόμων με αναπηρίες

Το κράτος θα μελετήσει την εισήγηση για αναγνώριση των γονιών ως φροντιστών των παιδιών με αναπηρίες, υπό προϋποθέσεις και συγκεκριμένα κριτήρια, σύμφωνα με τον Υπουργό Εργασίας, Γιάννη Παναγιώτου. Τα παιδιά με αναπηρίες που είναι δικαιούχοι αναπηρικού Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (ΕΕΕ) και επιδόματος φροντίδας από το ΕΕΕ, δεν δικαιούνται να δηλώσουν τους γονείς τους ως φροντιστές. Στις πλείστες των περιπτώσεων ο ένας από τους δύο γονείς δεν εργάζεται, γιατί έχει την ευθύνη φροντίδας του παιδιού του.

Ο βουλευτής της ΕΔΕΚ, Ανδρέας Αποστόλου υπέβαλε ερώτημα στον ΥΠΕΡΓ αν υπάρχει πρόθεση να αναθεωρηθεί αυτή η ρύθμιση. Απαντώντας ο υπουργός σημειώνει ότι το θέμα εμπίπτει στο περί των Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Γενικότερα περί Κοινωνικών Παροχών Νόμων (Ανάγκες για Κατ’ Οίκον Φροντίδα Ατόμων με Αναπηρίες) διάταγμα του 2017 (Κ.Δ.Π. 365/2017).

Συγκεκριμένα, ενημερώνει ότι ο πάροχος ή οι πάροχοι των υπηρεσιών κατ’ οίκον φροντίδας επιλέγονται από τον δικαιούχο, ανάλογα με τις εξατομικευμένες ανάγκες και προτιμήσεις του. Ως εκ τούτου, επισημαίνει, στην επιστολή η οποία αποστέλλεται από το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες προς τον πολίτη για κατ’ οίκον φροντίδα, αναφέρεται ότι ο δικαιούχος δύναται να επιλέξει τον πάροχο φροντίδας ο οποίος μπορεί να είναι:

  • εγκεκριμένος κατ’ οίκον φροντιστής που είναι εγγεγραμμένος ή θα εγγραφεί στον Προκαταρκτικό Κατάλογο ή Μητρώο Εγκεκριμένων Κατ’ Όικον Φροντιστών των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας (YKE),
  • οικιακός εργαζόμενος (αλλοδαπός φροντιστής).

Σύμφωνα με τον υπουργό, λόγω του ότι στον προκαταρκτικό κατάλογο των YKE δεν επιτρέπεται να εγγραφούν ως φροντιστές συγγενικά πρόσωπα 1ου και 2ου βαθμού, η ανάληψη της φροντίδας των παιδιών από τους γονείς γίνεται κατ’ εξαίρεση με έγκριση της Υφυπουργού Κοινωνικής Πρόνοιας.

Σημειώνεται ότι υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που έχει δηλωθεί γονέας ως φροντιστής του παιδιού με αναπηρία και καταβάλλεται από την Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων Πρόνοιας το σχετικό επίδομα στον γονέα που εγκρίνεται ως φροντιστής.

Σύμφωνα με τον κ. Παναγιώτου, στο πλαίσιο της ετοιμασίας της νέας νομοθεσίας για τις κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες προς τα άτομα με αναπηρίες από το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, αναφορικά με την επιχορήγηση των υπηρεσιών κατ’ οίκον φροντίδας θα μελετηθεί και θα τύχει διαβούλευσης το ενδεχόμενο αναγνώρισης της άτυπης φροντίδας, υπό προϋποθέσεις και συγκεκριμένα κριτήρια.

Σημειώνεται ότι την αναγνώριση του πατέρα ή μητέρας παιδιού με αναπηρίες (που ένεκα της μορφής της αναπηρίας του παιδιού δεν μπορεί να εργάζεται) ως φροντιστής/τριας του ίδιου του παιδιού, πρότεινε το ΑΚΕΛ, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις

AbleTalks – Επεισόδιο 4: Ο Μιχάλης Παυλίδης μιλά για την ανθρώπινη δύναμη και την αθλητική αφοσίωση

Στο τέταρτο επεισόδιο των AbleTalks, έχουμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε τον Μιχάλη Παυλίδη, έναν εξαιρετικό αθλητή και πρότυπο ανθρώπου αντοχής και αποφασιστικότητας. Ο Μιχάλης γεννήθηκε στη Λεμεσό από γονείς προσφύγων και από μικρή ηλικία είχε πάθος για τον αθλητισμό. Αφιέρωσε πολλά χρόνια στον στίβο, εξειδικευόμενος στη σφυροβολία και κερδίζοντας πολλές διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Ωστόσο, μια ατυχία στα 17 του χρόνια άλλαξε τη ζωή του Μιχάλη. Ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα τον ανάγκασε να αντιμετωπίσει μια σοβαρή τραυματική κατάσταση, με αποτέλεσμα την παραπληγία του. Αντί να εγκαταλείψει το όνειρό του, όμως, ο Μιχάλης βρήκε νέο πνεύμα και αφοσίωση στο μπάσκετ για άτομα με αναπηρία.

Στο επεισόδιο αυτό, μας μοιράζεται την εμπειρία του μετά το ατύχημα, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε και τη δύναμη που βρήκε μέσα από τον αθλητισμό. Μας εμπνέει με την αφοσίωσή του στο να ξεπερνά τα εμπόδια και να ζει μια πλούσια και σημαντική ζωή παρά τις δυσκολίες.

Μη χάσετε αυτήν την συναρπαστική συζήτηση με έναν αληθινό πρωταγωνιστή της ανθρώπινης αντοχής και αθλητικής αφοσίωσης, τον Μιχάλη Παυλίδη, στο επεισόδιο 4 των AbleTalks. Χορηγός αυτού του επισοδείο είναι η εταιρεία Infocredit Group.